این سوره یکى از پربارترین سوره هاى قرآن مجید است، ومسائل متنوع وبسیار مهمى را در زمینه اصول وفروع اسلام تعقیب مى کند.
بحثهایى را که در این سوره آمده است مى توان به هفت بخش تقسیم کرد:
بخش اول سرآغاز سوره است که پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) را به اطاعت خداوند وترک تبعیت از کافران وپیشنهادهاى منافقان دعوت مى کند.
بخش دوم به پاره اى از خرافات زمان جاهلیت مانند مسأله «ظهار» که آن را وسیله طلاق وجدائى زن ومرد از هم مى دانستند، وهمچنین مسأله پسرخواندگى (تَبَنّى) اشاره کرده وقلم بطلان بر آنها مى کشد.
بخش سوم که مهمترین بخش این سوره است مربوط به جنگ احزاب وحوادث تکان دهنده آن، وپیروزى اعجازآمیز مسلمین بر کفار است.
بخش چهارم مربوط به همسران پیامبر است که باید در همه چیز الگو واسوه براى زنان مسلمان باشند.
بخش پنجم به داستان «زینب» دختر «جحش» که روزى همسر پسرخوانده پیغمبر(صلى الله علیه وآله) «زید» بود واز او جدا شد اشاره مى کند.
بخش ششم از مسأله حجاب سخن مى گوید وهمه زنان باایمان را به رعایت این دستور اسلامى توصیه مى کند.
بخش هفتم که آخرین بخش را تشکیل مى دهد، اشاره اى به مسأله مهم «معاد» دارد، وراه نجات در آن عرصه عظیم وهمچنین مسأله امانت دارى بزرگ انسان یعنى مسأله تعهد وتکلیف ومسؤولیت او را شرح مى دهد.
از آنجاکه بخش مهمى از این سوره به ماجراى «جنگ احزاب» (خندق) مى پردازد این نام براى آن انتخاب شده است.
