در اینجا سخن از گروهى است که درست در مقابل گروه «محسنین» و«مؤمنین» قرار دارند که در آیات گذشته مطرح بودند.
سخن از جمعیتى است که سرمایه هاى خود را براى بیهودگى وگمراه ساختن مردم به کار مى گیرد، وبدبختى دنیا وآخرت را براى خود مى خرد!
نخست مى فرماید: «وبعضى از مردم، سخنان باطل وبیهوده را خریدارى مى کنند تا (خلق خدا را) از روى جهل ونادانى، از راه خدا گمراه سازند» (وَمِنَ النّاسِ مَنْ یَشْتَرى لَهْوَ الْحَدیثِ لِیُضِلَّ عَنْ سَبیلِ اللهِ بِغَیْرِ عِلْم).
«وآیات خدا را به استهزاء وسخریه گیرند» (وَیَـتَّخِذَها هُزُوًا).
ودر پایان آیه اضافه مى کند: «عذاب خوارکننده از آنِ این گروه است» (اُولئِکَ لَهُمْ عَذابٌ مُهینٌ).
«لَهْوَ الْحَدیث» مفهوم وسیع وگسترده اى دارد که هرگونه سخنان یا آهنگهاى سرگرم کننده وغفلت زا که انسان را به بیهودگى یا گمراهى مى کشاند در بر مى گیرد، خواه از قبیل «غنا» والحان وآهنگهاى شهوت انگیز وهوس آلود باشد، وخواه سخنانى که نه از طریق آهنگ، بلکه از طریق محتوا انسان را به بیهودگى وفساد، سوق مى دهد.