(آیه 26) این آیه در حقیقت تعقیب وتأکیدى بر آیات افک وآیات قبل از آن است وبیان یک سنت طبیعى در جهان آفرینش مى باشد که تشریع نیز با آن هماهنگ است.
مى فرماید: «زنان ناپاک از آنِ مردان ناپاکند، همان گونه که مردان ناپاک، به زنان ناپاک تعلّق دارند» (اَلْخَبیثاتُ لِلْخَبیثینَ وَالْخَبیثُونَ لِلْخَبیثاتِ).
ودر نقطه مقابل نیز «زنان پاک به مردان پاک تعلق دارند، ومردان پاک از آنِ زنان پاکند» (وَالطَّیِّباتُ لِلطَّیِّبینَ وَالطَّیِّبُونَ لِلطَّیِّباتِ).
ودر پایان آیه به گروه اخیر یعنى مردان وزنان پاکدامن اشاره کرده، مى گوید: «آنها از نسبتهاى نادرستى که به آنان داده مى شود مبرّا هستند» (اُولئِکَ مُبَرَّؤُنَ مِمّا یَقُولُونَ).
وبه همین دلیل «آمرزش ومغفرت الهى وهمچنین روزى پرارزش براى آنهاست» (لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَرِزْقٌ کَریمٌ).