(آیه 27) در اینجا بخشى از آداب معاشرت ودستورهاى اجتماعى اسلام که ارتباط نزدیکى با مسائل مربوط به حفظ عفت عمومى دارد بیان شده است.
نخست مى گوید: «اى کسانى که ایمان آورده اید! در خانه هایى غیر از خانه خود وارد نشوید تا اجازه بگیرید وبر اهل آن خانه سلام کنید» (یا اَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتّى تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلى اَهْلِها).
«این براى شما بهتر است، شاید متذکر شوید» (ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ).
باید در خانه ومحیط زندگى خصوصى افراد امنیت کافى وجود داشته باشد به همین دلیل در تمام قوانین دنیا وارد شدن به خانه اشخاص بدون اجازه آنها ممنوع است در اسلام نیز در این زمینه دستور بسیار مؤکد داده شده وآداب وریزه کاریهایى در این زمینه وجود دارد که کمتر نظیر آن دیده مى شود. از جمله، در حدیثى مى خوانیم که: «پیامبر به یکى از یارانش فرمود: به هنگام اجازه گرفتن روبروى در نایست!»
وخود آن حضرت هنگامى که به در خانه کسى مى آمد روبروى در نمى ایستاد بلکه در طرف راست یا چپ قرار مى گرفت ومى فرمود: اَلسَّلامُ عَلَیْکُمْ وبه این وسیله اجازه ورود مى گرفت.
(آیه 28) در این آیه با جمله دیگرى این دستور تکمیل مى شود: «پس اگر کسى راا در آن خانه نیافتید وارد آن نشوید تا به شما اجازه داده شود» (فَاِنْ لَمْ تَجِدُوا فیها اَحَدًا فَلا تَدْخُلُوها حَتّى یُؤْذَنَ لَکُمْ).
ممکن است منظور از این تعبیر آن باشد که گاه در آن خانه کسانى هستند ولى کسى که به شما اذن دهد وصاحب اختیار وصاحب البیت باشد حضور ندارد شما در این صورت حق ورود نخواهید داشت.
سپس اضافه مى کند «واگر به شما گفته شود باز گردید (این سخن را پذیرا شوید و) باز گردید، که براى شما بهتر وپاکیزه تر ست» (وَاِنْ قیلَ لَکُمْ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ اَزْکى لَکُمْ).
وهرگز جواب رد، شما را ناراحت نکند، چه بسا صاحب خانه در حالتى است که از دیدن شما در آن حالت ناراحت مى شود.
واز آنجا که به هنگام شنیدن جواب منفى گاهى حس کنجکاوى بعضى تحریک مى شود وبه فکر این مى افتند که از درز در، یا از طریق گوش فرادادن واسترق سمع مطالبى از اسرار درون خانه را کشف کنند در ذیل همین آیه مى فرماید: «وخداوند به آنچه انجام مى دهید آگاه است» (وَاللهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلیمٌ).
(آیه 29) واز آنجا که هر حکم استثنائى دارد که رفع ضرورتها ومشکلات از طریق آن استثناء به صورت معقول انجام مى شود در این آیه مى فرماید: «گناهى بر شما نیست که وارد خانه هاى غیرمسکونى بشوید که در آنجا متاعى متعلق به شما وجود دارد» (لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ اَنْ تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ مَسْکُونَة فیها مَتاعٌ لَکُمْ).
ودر پایان اضافه مى نماید: «وخدا آنچه را آشکار مى کنید وپنهان مى دارید مى داند» (وَاللهُ یَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَما تَکْتُمُونَ).
شاید اشاره به این است که گاه بعضى از افراد از این استثنا سوءاستفاده کرده وبه بهانه این حکم وارد خانه هاى غیرمسکونى مى شوند تا کشف اسرارى کنند، ویا در خانه هى مسکونى به این بهانه که نمى دانستیم مسکونىاست داخل شوند اما خدا از همه این امور باخبر است وسوءاستفاده کنندگان را به خوبى مى شناسد.
