آیه شریفه و دیگر آیات به این مطلب مهم اشاره دارند که: براى رسیدن به کمال دو چیز لازم است:
الف ـ فاعلیّت فاعل; ب ـ قابلیّت قابل.
یعنى براى رسیدن به کمال هم عوامل و اسباب ترقّى لازم است و هم زمینه هاىترقّى. بنابراین، تنها فاعلیّت فاعل (باران) کفایت نمى کند، بلکه قابلیّت قابل (آمادگى و لیاقت زمین) نیز لازم است; چه این که اگر صدها سال باران بر زمین شوره زار ببارد، یک گل هم به بار نخواهد نشست.
پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) همان گونه که سلمان و اباذر و دیگر مسلمانان را به اسلام دعوت کرد; ابوجهل و ابولهب و دیگر کفّار را نیز به اسلام فراخواند; ولى قلب پاک و پاکیزه سلمان و اباذر آماده دریافت حق و سبب رویش نهال ایمان شد. در صورتى که همان گفتار پیامبر(صلى الله علیه وآله) بر قلب شوره زار ابوجهل و ابولهب تأثیر نگذاشت و سبب رویش بخل و کینه در وجود آنها شد.