خداوند متعال در هشتمین مَثَل از مَثَلهاى قرآن در آیه 266 سوره بقره چنین مى فرماید: «اَیَوَدُّاَحَدُکُمْ اَنْ تَکُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِیل وَ اَعْناب تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الاَْنْهارُ لَهُ فیها مِنْ کُلِّ الَّثمَراتِ وَ اَصَابَهُ الْکِبَرُ وَ لَهُ ذُرِّیَّةٌ ضُعَفآءُ فَاَصابَها اِعْصارٌ فیهِ نارٌ فَاحْتَرَقَتْ کَذلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ لَکُمُ الاْیاتِ لَعَلَّکُمْ تَتَفَکَّرُونَ» آیا کسى از شما دوست دارد که باغى از درختان خرما و انگور داشته باشد که از زیر درختان آن، نهرها بگذرد و براى او در آن باغ، از هر گونه میوه اى وجود داشته باشد، در حالى که به سنّ پیرى رسیده و فرزندانى [کوچک] و ضعیف دارد; [در این هنگام،] گردبادى [کوبنده] که در آن آتش [سوزانى] است، به آن برخورد کند و شعلهور گردد و بسوزد؟ [همین طور است حال کسانى که انفاق هاى خود را با ریا و منّت و آزار، باطل مى کنند]. این چنین، خداوند آیات خود را براى شما آشکار مى سازد; شاید بیندیشید [و با اندیشه، راه حق را بیابید].