براى روشن شدن و درک عمیق مثال اوّل، لازم است «حیات و زندگى»، مقدارى مورد بررسى قرار گیرد; اگر چه آثار حیات و زندگى، در همه جا دیده مى شود و به خوبى مى توان حیات را از مرگ تمیز داد; ولى تعریف حیات و درک حقیقت آن بسیار مشکل است; چه این که تاکنون هیچ کس تعریف جامعى از حقیقت حیات و زندگى ارائه نکرده است. به همین جهت، دانشمندان معتقدند که هیچ موجود زنده اى از موجود بى جان به وجود نمى آید. دانشمندان دانه اتم را شکافتند; اختراعات و اکتشافات عجیبى از قبیل رایانه و... از خود نشان دادند; امّا نتوانستند موجود زنده اى را از موجود بى جان بیافرینند.
قرآن مجید در 1400 سال پیش انسان را عاجز دانسته، مى فرماید: «اگر همه افراد دست به دست هم دهند، از خلق یک مگس ناتوانند.» و اکنون در این عصر نوآورى، انسان حتّى از ادّعاى چنین خلقتى عاجز است تا چه رسد به خلق آن.
اصل مسلّمى در علم تجربى وجود دارد که موجود زنده از مرده به وجود نمى آید. و این که مردم خیال مى کنند اگر مثلا دو آجر مرطوب روى هم قرار گیرد، از بین آنها عقرب به وجود مى آید، گمان باطلى است. حتماً باید تخم عقرب وجود داشته باشد تا این کار عملى گردد. و نیز تصوّر این که از سیب کرم تولید مى شود، غلط است. حتماً باید تخم کرم در درون سیب وجود داشته باشد تا کرم به وجود آید و نیز نه از حیوان، گیاه تولید شود و نه از گیاه حیوان.
سؤال: روزى که کره زمین از خورشید جدا شد و کم کم سرد گشت موجودات زنده از کجا و چگونه به وجود آمدند؟ آیا این چنین نبوده است که موجود جاندار از بى جان به وجود آمده باشد؟
جواب: بله، در آن زمان شرایط پیچیده اى وجود داشته است که موجودات جاندار از موجودات بى جان به وجود آمدند; ولى اکنون نه آن شرایط وجود دارد; و نه بشر توان دستیابى به آن را دارد.
بنابراین، حیات و زندگى، عجیب ترین پدیده عالم هستى است; و از آن عجیب تر خالق این زندگى و حیات است که میلیون ها دانشمند ـ با همه مطالعات و تحقیقاتى که داشته اند ـ نتوانستند از راز این مخلوقِ خالقِ توانا مطّلع گردند! از این رو، مسأله حیات یکى از مهم ترین دلایل خداشناسى به شمار رفته است.
