پیشتر گفته شد که انفاق و صدقه پیش از آن که براى گیرنده مفید باشد، براى دهنده آن سودمند است. اجر، پاداش هاى معنوى، بروز صفات اخلاقى نیکو و به طور کلّى، کمال انسانى شخص انفاق کننده را در سطور بالا مورد بررسى قرار دادیم. و اینک گوییم که صدقه بازدارنده بلایا و مرگ هاى بدفرجام است. روایت زیر به نقل از «وسائل الشّیعه» نمونه روشنى از ظرایف انفاق در پیشگیرى از مرگ بد است.
«مردى یهودى از کنار پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) مى گذشت و به عنوان سلام گفت: «اَلسّامُ عَلَیکَ» حضرت در پاسخ فرمودند: «علیک». اصحاب که متوجّه ظرافت پاسخ پیامبر(صلى الله علیه وآله) نشدند. عرض کردند: یهودى در ظاهر عرض سلام، براى شما آرزوى مرگ کرد. حضرت فرمودند: و من هم با پاسخ «علیک» نفرینش را به خودش برگرداندم; یعنى «مرگ بر تو باد» سپس فرمودند: این یهودى با نیش مارى سیاه در صحرا کشته مى شود، امّا طولى نکشید که یهودى با کوله بارى از هیزم از صحرا برگشت. اصحاب با حیرت و نگاه هاى تردیدآمیز مبنى بر عدم تحقّق فرموده پیامبر(صلى الله علیه وآله) به ایشان نگریستند. پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) به یهودى گفت که پشته هیزمش را بر زمین بگذارد و هیزم ها را پخش کند. به محض باز شدن بسته هیزم، ناگاه مار سیاهى در میان هیزم ها دیده شد که تکّه چوبى را به دندان گرفته بود.
پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) فرمودند: مرد یهودى! چه عملى در صحرا انجام دادى؟ عرض کرد: کار خاصّى نکردم. پس از جمع آورى هیزم ها و به دوش کشیدن آنها، یک تکّه از دو تکّه نان همراه خود را خوردم و چون به فقیرى برخوردم، تکّه دیگر را به او دادم. پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمودند: این مار مأمور گرفتن جان این مرد یهودى بود; ولى خداوند با این انفاق او، مرگ با نیش مار را از او دور کرد. سپس این حدیث زیبا را بیان فرمودند: «اِنَّ الصَّدَقَةَ تَدْفَعُ میتَةَ السُّوءِ عَنِ الاِنْسان» صدقه و انفاق، مرگ هاى سیاه و بد را از انسان دفع مى کند.
* * *
