در مثال چهاردهم (آیه 57 سوره اعراف) خداوند متعال با یک بیان زیبا، هم دلیلى بر مبدأ و اصل توحید ارائه فرمودند و هم استدلالى به اصل معاد و جهان رستاخیز.
ذکر حرکت بادها، جمع شدن ابرهاى سنگین، نزول باران، دوباره زنده شدن زمین هاى مرده، فراهم آمدن انواع میوه ها، گلها و درختان، دلیل محکمى بر توحید و خداشناسى بود; دلیل محکمى که اگر هیچ دلیلى جز این نبود، براى اثبات وجود خداوند کفایت مى کرد. بى شک با آمدن فصل زمستان آثار مرگ سراسر باغ را فرا مى گیرد; باغى با درختان افسرده و بى روح; ولى پس از مدّتى به هنگام بهار حیات جدیدى در باغ دیده مى شود; با انواع درختان سرسبز، گلهاى مختلف، بوته هاى گوناگون، گیاهان متفاوت، میوه هاى ترش و شیرین با رنگهاى متنوّع و... که روح انسان را طراوت مى بخشد.
این طبیعت شگفت، دلیل محکمى بر اثبات وجود خداوند قادر مطلق است، که اگر انسان تنها به برگ سبزى از نشاط طبیعت بیندیشد، براى شناخت حضرت حق کافى است.
برگى که بر اساس گفته دانشمندان، اگر از عرض برش زده شود، داراى هفت طبقه است، که هر طبقه آن داراى ساختمان مخصوص و وظیفه ویژه اى است. با کمى دقّت خطوط ریزى بر روى این برگ ظریف مشاهده مى شود که بسان شبکه لوله کشى یک شهرک مى باشد که وظیفه آب رسانى و تغذیه قسمتهاى مختلف برگ را به عهده دارد. چه قدرتى این طبقات هفتگانه را با ظرافت زیبا آفریده است؟! چه خالق حکیمى این شبکه عظیم و دقیق لوله کشى را در درون این برگ طرّاحى کرده است؟! از این رو، نه تنها «برگ درختان سبز در نظر هوشیار هر ورقش دفترى است معرفت کردگار»، بلکه اگر به دقّت تمام، ساختمان و وظیفه و فواید آن بررسى شود، بى نهایت کتاب از معرفت کردگار صورت مى گیرد. بنابراین، صدر آیه دلالت بر توحید و ذیل آیه (کَذلِکَ نُخْرِجُ الْمَوْتى) به مسأله معاد رهنمون است.
* * *
