خداوند در آیه مبارکه 74 سوره بقره مى فرماید: «ثُمَّ قَسَتْ قُلُوبُکُمْ مِنْ بَعْدِ ذلِکَ فَهِىَ کَالْحِجارَةِ اَوْ اَشَدُّ قَسْوَةً وَ اِنَّ مِنَ الْحِجارَةِ لَمَا یَتَفَجَّرُ مِنْهُ الاَْنْهَارُ وَاِنَّ مِنْهَا لَمَا یَشَّقَّقُ فَیَخْرُجُ مِنْهُ الْمَاءُ وَ اِنَّ مِنْهَا لَمَا یَهْبِطُ مِنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَ مَا اللَّهُ بِغافِل عَمّا تَعْمَلُونَ»; سپس دلهاى شما پس از این واقعه، چون سنگ سخت شد و حتّى سخت تر از سنگ; چرا که از پاره اى از سنگ ها گاه نهرها جارى مى شود و پاره اى از آنها چون شکافته شود، آب از آن بیرون مى جهد و پاره اى از خوف خدا (از فراز کوه) به زیر مى افتد (امّا دلهاى شما نه از خوف خدا مى تپد و نه سرچشمه علم و دانش و عواطف انسانى است) و خداوند از اعمال شما غافل نیست.

این آیه شریفه در مورد «بنى اسرائیل» و مثال جالب و زیبایى در مورد سنگدلى آنهاست بنى اسرائیل در طول تاریخ بشریّت کارنامه تاریک و سیاهى داشته اند. تعصّب، لجاجت، بهانه گیرى، خودبرتربینى، کینه توزى نسبت به پیامبرشان، نفوذناپذیرى در مقابل حق از جمله ویژگیهاى این قوم سرکش و ناسپاس است. یهودیان در صدر اسلام هم بر ضدّ مسلمانان کارشکنى هاى فراوان کردند و نسبت به آنان نفاق مىورزیدند. از یک طرف با مسلمانان پیمان مى بستند و از طرف دیگر با زیر پا نهادن آن عهد و پیمان از پشت بر پیکر اسلام خنجر مى زدند، عداوت و دشمنى این قوم لجوج با مسلمانان هرگز تمام نشد و همچنان ادامه یافت و در عصر و زمان ما به اوج خود رسید و مى توان گفت بیشترین ضربه را «بنى اسرائیل» یا بخش خاصّى از آن به نام «صهیونیزم» بر پیکره امّت اسلامى وارد کرده است. اینان در کشورهاى اسلامى منشأ فسادها، قتل ها، درگیرى ها، اختلافات، فحشا و بى اعتنایى به احکام اسلامى مخصوصاً رباخوارى و... بوده و هستند، تا بدان حدّ که اگر مظالم آنان یک جا جمع آورى شود، یک کتاب و شاید چند کتاب قطور نوشته شود، بنى اسرائیل آنقدر بى عاطفه و سنگدل بودند که حتّى به پیامبران خودشان هم رحم نمى کردند. حضرت موسى(علیه السلام) از این قوم لجوج و دل پر خونى داشت. وقتى اینها نسبت به پیامبرشان تا این اندازه بى رحم باشند، روشن است که نسبت به دیگران چگونه خواهند بود.