در مثال دوّم، ایمان به نور و کفر به ظلمت تشبیه شده است. براى روشن شدن و درک عظمت نور ایمان، شایسته است به آثار و برکات نور مادّى اشاره شود:

لطیف ترین و سریع ترین موجود در عالم مادّه، نور است; چه این که نور در یک ثانیه 300 هزار کیلومتر را طى مى کند. به عبارت دیگر، نور با سرعت خود در یک ثانیه مى تواند، هفت و نیم بار به دور کره زمین بچرخد! زیرا قطر کره زمین در خط استوا 40 هزار کیلومتر است و حاصل تقسیم 300 هزار بر 40 هزار، هفت و نیم خواهد بود.

از این رو، همه برکات عالم مادّه، از نور است; چه این که به برکت نور، موجودات زندگى مى کنند; به برکت نور، بیمارى ها و میکروبهاى بیمارى زا نابود مى شوند; به برکت نور، گیاهان رشد و نمو مى کنند; به برکت نور، میوه ها به ثمر مى رسند; به برکت نور، فضا گرم مى شود; به برکت نور، فضاى اطراف روشن مى شود و بالاخره به برکت نور، باران رحمت الهى مى بارد.

اسلام و ایمان نیز همچون نور، روشنایى دارد; چه این که حضرت حمزه و عمّار پیش از اسلام، همانند سایر عرب هاى جاهلیّت مرده بودند; سپس با گرایش به خداوند به وسیله اسلام و نور ایمان زنده شدند و با همین نور حقیقت ساز، راه خود را انتخاب کردند. قطعاً، دارنده چنین نورى، همانند کسى نیست که غرق در ظلمات است!