على(علیه السلام) در خطبه 185 نهج البلاغه، درباره قدرت خداوند جملات زیبایى دارد که به چند نمونه آن اشاره مى کنیم: «لَوْ فَکَّرُوا فى عَظیمِ الْقُدْرَةِ وَ جَسیمِ النِّعْمَةِ لَرَجَعُوا اِلَى الطَّریقِ وَ خافُوا عَذابَ الْحَریقِ...» اگر مردم در قدرت عظیم خداوند و نعمت هاى فراوان او مى اندیشیدند، حتماً هدایت مى شدند و از عذاب الهى مى ترسیدند; ولى افکار مردم بر اثر هوى و هوس، ناتوان شده و حجاب هاى خودپرستى جلو دیدگان آنها را گرفته است; نه چشم بینا دارند و نه قلب پذیرا. نگاهى به این موجودات کوچک و ریز بیفکن که چگونه خلقت اینها را شگفت انگیز آفریده است! تمام اجزاء و اندامى که یک حیوان بزرگ آن را داراست، خداوند براى این موجودات نیز آفریده است.

سپس حضرت خلقت مورچه را مورد بررسى قرار داده، نکات لطیف و ظریفى را درباره آن بیان مى فرماید.

یکى از حجاب هایى که سبب مى شود، شگفتى هاى آفرینش مورد توجّه انسان قرار نگیرد، حجاب عادت است; زیرا عادت باعث مى شود که عظمت چیزى از یاد برود; مثلا همین مورچه که معمولا مورد دید همگان است، براى انسان عادى شده است و این عادت سبب شده است که به شگفتى آن توجّه نشود. چه این که اگر مورچه با یکى از پیشرفته ترین صنایع بشر مقایسه گردد، آن وقت عظمت قدرت خداوند آشکار مى شود.

یکى از صنایع پیشرفته بشر هواپیماست که این هواپیما مسافران و بارهاى زیادى را حمل و نقل مى کند و داراى قسمت و اجزاى متفاوتى است که همانند یک شهر کوچک مى ماند. اگر این هواپیما ـ که نهایت قدرت نمایى بشر است ـ با مورچه ـ که یکى از صنایع کوچک قدرت بى پایان خداوند است ـ مقایسه گردد، خواهیم دانست که مورچه از هواپیما عظیم تر و شگفت آورتر است; زیرا این موجود کوچک با این جثّه ریز خود، همه چیز را داراست. اجزا و دستگاههایى از قبیل: چشم، گوش، پا، نیروى جاذبه، نیروى دافعه، نیروى جذب و هضم غذا، دستگاه تخلیه فضولات، دستگاه تولید مثل، قدرت خانه سازى و انبارسازى، تهیّه مواد غذایى و نگهدارى آن بطورى که فاسد نشود و... واقعاً این موجود کوچک، یکى از شگفتى هاى آفرینش است که چگونه این همه اجزا و دستگاهها در بدن کوچک او جا گرفته است!

علاوه بر آن که هواپیما قدرت تهیّه مواد خوراکى، تولید مثل و... را ندارد، و فاقد بسیارى از دستگاههایى است که در درون مورچه است، خود به تنهایى قادر بر انجام کار نیست، بلکه عدّه اى تکنسین آن را به حرکت درمى آورند.

آرى! اگر انسان در قدرت عظیم و پایان ناپذیر خداوند اندیشه کند، هدایت مى شود و از آفرینش یک انسان فاقد پدر، تعجّب نمى کند. باید بر چنین خداى قادرى، با تمام وجود سجده کرد و بر چنان انسان کامل (على(علیه السلام)) که این قدرت وصف ناپذیر را زیبا توصیف نموده است، درود و سلام فرستاد.