بسیارند کسانى که تصوّر مى کنند مصلحت آن است که حقایق از توده مردم نهفته شود، مبادا واکنشهاى نامناسبى نشان دهند، در حالى که مصلحت رهبران و مصلحت عموم مردم ـ جز در موارد استثنایى و خاص ـ آن است که حقایق براى مردم باز شود و مردم آگاهانه وارد میدان عمل شوند. سانسور کردن اخبار و مردم را بى خبر گذاشتن، همیشه روش رهبران خودکامه و دیکتاتور بوده که جز به منافع خویش نمى اندیشند و صفا و صمیمیّتى در کارشان نیست; به عکس رهبران الهى و پیشوایان مردمى که تمام هدفشان رهایى بخشیدن مردم از تنگناهاى مادّى و معنوى است، سعى دارند با کمال خلوص و واقعیتها را با آنها در میان بگذارند; چرا که این معنا، همکارى و حمایت آنها را جلب مى کند، به آنان شخصیّت مى دهد و پیوندشان را با رهبران محکمتر مى سازد.

جالب این که امام در این خطبه و بسیارى از دیگر خطبه هاى «نهج البلاغه»، نه تنها واقعیّتهاى موجود را نسبت به آنها کتمان نمى کند; بلکه حوادث آینده را که از مخبر صادق ـ پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله وسلم) ـ شنیده بود براى آنها بازگو مى کند و با صراحت مى گوید: حتّى یک کلمه را از امورى که آگاهى بر آن براى شما لازم است کتمان نکردم و از شما مى خواهم که هوشیارانه با خطراتى که در پیش دارید برخورد کنید و در «دام شیاطین» گرفتار نشوید!

* * *