و من کلام له(علیه السلام)
لمّا اشیر علیه بالاّ یتبع طلحة و الزبیر و لا یرصد لهما القتال و فیه یبین عن صفته بأنه(علیه السلام) لا یخدع
این خطبه در زمانى از امام(علیه السلام) صادر شد که بعضى به آن حضرت پیشنهاد کردند طلحه و زبیر را دنبال نکند و آماده نبرد با آنان نشود، در این سخن، امام این ویژگى خود را که هرگز فریب نمى خورد و غافلگیر نمى شود بیان مى دارد.
1. در این که چه کسى چنین پیشنهادى را کرد در میان مفسّران گفتگوست. مرحوم «شیخ مفید» در کتاب «الجَمَل» این پیشنهاد را به «اسامة بن زید» نسبت مى دهد که در حالى که بعضى از مورّخان و شارحان غیر شیعه آن را به امام حسن(علیه السلام) نسبت داده اند ولى روشن است که این روایت با آن روابطى که میان امام مجتبى(علیه السلام) و پدرش و مجموعه خاندان وجود داشته تناسبى ندارد. این احتمال نیز وجود دارد که پیشنهاد را نه یک نفر بلکه گروهى از عافیت طلبان ناآگاه و بى خبر داده باشند.