و من کلام له(علیه السلام) لابنه محمّد بن الحنفیّه لمّا اعطاه الرّایة یوم الجمل
این سخن را على(علیه السلام) به فرزندش «محمّد بن حنفیّة» فرمود، در آن هنگام که پرچم را در روز جنگ «جمل» به دست او سپرد.
تَزُولُ الْجِبالُ وَ لا تَزُلْ! عَضَّ عَلَى ناجِذِکَ. أَعِرِ اللهَ جُمْجُمَتَکَ. تِدْ فی الاَْرْضِ قَدَمَکَ. اِرْمِ بِبَصَرِکَ أَقْصَى الْقَوْمِ، وَ غُضَّ بَصَرکَ، وَ اعْلَمْ اَنَّ النَّصْرَ مِنْ عِنْدِاللهِ سُبْحانَهُ.
ترجمه
اگر کوه ها متزلزل شود تو تکان مخور! دندانهایت را به هم بفشار و جمجمه خویش را به خدا عاریت ده! قدمهایت را بر زمین میخکوب کن! و نگاهت به آخر لشکر دشمن باشد! چشمت را فرو گیر (و مرعوب نفرات و تجهیزات دشمن نشو)! و بدان! نصرت و پیروزى از سوى خداوند سبحان است!