در آیاتى که خوانده شد، ملاحظه کردید که اهمّیّت فوق العاده على (علیه السلام)، در سایه حمایت از پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) به دست آمده است. امیرالمؤمنین (علیه السلام) این موقعیّت ممتاز را در سایه تلاش براى دفاع از رهبرى مسلمانان کسب کرد. در لحظاتى که اسلام در لبه پرتگاه و در آستانه سقوط بوده على (علیه السلام) را در میدان مى بینیم که با تمام نیرو به دفاع از اسلام مى پردازد. مثلا در جنگ اُحُد که همه فرار کرده بودند على (علیه السلام) به تنهایى مشغول مبارزه با دشمن مى شود، على از پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم)خبرى ندارد، ولى مى داند که پیامبر کسى نیست که پشت به جبهه کند. بدین جهت همان طور که مشغول جنگ است به دنبال پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) نیز مى گردد، پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) را در گوشه اى از میدان جنگ مى یابد که دندان مبارکش شکسته و از پیشانى اش خون جارى است، پروانهوار به دور محبوبش مى چرخد و یکّه و تنها از پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) و کیان اسلام دفاع مى کند، و زخم هاى فراوانى برمى دارد.(1) شیعیان آن حضرت نیز باید با جان، مال، اخلاق، حُسن معاشرت، محبّت، علم و دانش و خلاصه، تمام استعدادها و توان خویش از اسلام دفاع کنند، تا انشاء الله فرداى قیامت سرافراز باشند و شرمنده پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) و على (علیه السلام) نگردند.

* * *

1 . نورالابصار، صفحه 97ـ96.