سؤال : آیا منظور از «صادقین» در این آیه شریفه، که مسلمانان موظّف به پیروى از آنها شده اند، افراد خاصّى هستند و یا منظور معناى لغوى آن و همراهى کردن با هر انسان راستگویى است؟

پاسخ : ما معتقدیم که منظور از «صادقین» در این آیه شریفه هر انسان راستگویى نیست، بلکه افراد خاصّى منظور مى باشد. دو قرینه و شاهد و دلیل بر این ادّعا وجود دارد:

1ـ نخست این که اگر «صادقین» به معناى عام باشد و افراد خاصّى مدّ نظر نباشد، باید مى فرمود: «کونوا من الصّادقین» نه «مع الصّادقین» چون همه باید از راستگویان باشند، نه این که صرفاً همراه آنان باشند; بنابراین، از آنجا که «مع الصّادقین» گفته شده و پیروى از آنها لازم گشته، معلوم مى شود، منظور افراد خاصّ و برجسته اى هستند که پیروى از آنها لازم گردیده است.

2ـ شاهد دوم این که، ظاهر آیه نشان مى دهد این همراهى و پیروى بى قید و شرط است و چون همراهى و پیروى از صادقین بى قید و شرط است پس لابد صادقین مورد بحث، ضمانت الهى دارند و مصون از خطا و اشتباه هستند، چون اگر معصوم نباشند مسلمانان نمى توانند همیشه از آنها پیروى کنند، بلکه به هنگام اشتباه و خطا و گناه، باید از آنها جدا گردند.

بنابر این، چون همراهى و پیروى از «صادقین» بصورت مطلق ذکر شده، باید آنان افراد خاصّ و معصوم از خطا و گناه باشند تا پیروى بى قید و شرط از آنها امکان پذیر باشد.

نتیجه این که، یا باید همراهى و اطاعت از صادقین مطلق باشد، ولى «صادقین» مقیّد به افراد خاصّى باشد و یا این که «صادقین» مطلق باشد و شامل تمام راستگویان شود و همراهى و پیروى از آنان مقیّد گردد. و طبق دو قرینه اى که گذشت، همان احتمال اوّل صحیح است; بنابر این «صادقین» مقیّد است و منظور از آن افراد خاصّى است، ولى همراهى و پیروى از آن افراد خاص مطلق است.