دشمنان اسلام پس از استقرار نیروهایشان قصد داشتند شب هنگام به خانۀ پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) حمله کنند و نقشۀ شوم خویش را عملی سازند، ولی یکی از سران مشرکین (ابوجهل، یا ابولهب) مانع این کار شد و گفت: «شبانه حمله نکنید، زیرا زن ها و بچّه های درون خانه وحشت زده می شوند، آن ها که گناهی ندارند!»(1) بدین جهت زمان حمله به تأخیر افتاد، آن ها تصمیم گرفتند صبحگاهان نقشۀ خویش را عملی سازند، صبح هنگام به قصد کشتن پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) به منزل آن حضرت هجوم آوردند، علی علیه السلام قبل از اینکه آن ها به رختخواب پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) برسند از جای برخواست و فریاد زد: چه می خواهید؟ مشرکان که از دیدن علی در بستر پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) مات و مبهوت شده بودند، گفتند: یا علی! به دنبال محمّد هستیم، او کجاست؟ حضرت فرمود: مگر او را به من سپرده بودید که سراغش را از من می گیرید؟ دشمن از این ماجرا متحیّر و سرگردان شد، آیا علی را بکشند، یا او را رها کنند؟ ابوجهل گفت: این جوان را رها کنید، محمّد او را فریب داده و برای حفظ جان خویش او را در بسترش خوابانیده است! علی علیه السلام هنگامی که این جملۀ توهین آمیز را شنید، که هم توهین به محبوبش پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) بود و هم توهین به خودش، در نهایت جرأت و شجاعت فرمود:

اَلی تَقُولُ هذا یا اَباجَهل! قَد اَعطانی مِنَ العَقلِ ما لَو قُسِّمَ عَلی جَمیعِ حُمَقاءِ الدُّنیا وَ مَجانینِها لَصاروُا بِه عُقَلاءَ، وَ مِنَ القُوَّةِ ما لَو قُسِّمَ عَلی جَمیعِ ضُعَفاءِ الدُّنیا لَصاروُا بِه اَقوِیاءَ، وَ مِنَ الشُّجاعَةِ ما لَو قُسِّمَ عَلی جَمیعِ جُنَباءِ الدُّنیا لَصاروُا بِه شَجعاناً (2)

ابوجهل! آیا سادگی و خامی را به من نسبت می دهی؟ (گویا مرا نشناخته ای، بگذار خود را معرفی کنم، آن طور که شما خیال می کنید نیست، بلکه) خداوند آن قدر به من عقل و خرد داده که اگر بین تمام احمق های دنیا تقسیم شود، همۀ آن ها صاحب عقل و خرد می شوند! و آن قدر به من قوّت و قدرت عطا کرده که اگر بین تمام ضعیفان عالم تقسیم شود، همگی نیرومند و پر قدرت می شوند! و آن قدر به من شجاعت داده که اگر بین ترسوهای جهان تقسیم شود، همه از شجاعان خواهند بود!

من پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) را شناخته ام و اسلام را آگاهانه پذیرفته ام و لهذا جانم را در طبق اخلاص نهاده ام. پس از این گفت و گو، دشمنان اسلام سر افکنده و مأیوس از خانۀ پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) خارج شدند و علی علیه السلام سربلند و خوشحال به این قسمت از مأموریّت خویش پایان بخشید.

1 .این سخن را با اعمال و کارنامۀ سیاه مدّعیان دروغین حقوق بشر مقایسه کنید، تا روشن شود این انسان های پر مدّعی، وحشی تر از عرب های عصر جاهلیّت بوده اند؛ چرا که امروزه شاهد هستیم آمریکا و انگلیس در حمله به مردم مظلوم، بی دفاع و بی گناه افغانستان به هیچ کس رحم نمی کنند؛ زن ها، کودکان، پیرمردها، پیرزنان و حتّی بیماران بیمارستان ها از حملات وحشیانۀ آن ها در امان نیستند!

2. بحارالانوار، جلد 19، صفحۀ 83.