شأن نزولى که بطور خلاصه ذکر شد، مخصوص علماى شیعه نیست; بلکه بسیارى از علماء اهل سنّت نیز آن را نقل کرده اند.
از جمله مى توان به «طبرى» «ابن هشام» «حلبى» «یعقوبى» (که همگى از مورّخان مشهور اهل سنّت هستند) و «احمد»، از فقهاى اهل سنّت، «ابن جوزى» و «ابن صباغ مالکى»، اشاره کرد.
جالب تر از همه این ها سخنى است که «ابوجعفر اسکافى»، استاد شارح مشهور نهج البلاغه ابن ابى الحدید معتزلى، در این زمینه گفته است. او مى گوید:
قد ثبت بالتّواتر حدیث الفراش،...ولا یجحده الاّ مجنون او غیر مخالط لاهل الملّة،... و قد روى المفسّرون کلّهم: انّ قول الله تعالى: و من النّاس من یشرى نفسه ابتغاء مرضات الله انزلت فى علىّ (علیه السلام)لیلة المبیت على الفراش
حدیث خوابیدن على (علیه السلام) در بستر پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) به تواتر ثابت شده و قابل انکار نیست; بنابراین جز انسان دیوانه و مجنون، یا کسى که با مسلمانان معاشرتى ندارد، هیچ کس چنین روایتى را انکار نمى کند، (زیرا) تمام مفسّران قرآن کریم اتّفاق نظر دارند که آیه شریفه «وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرى ...» در لیلة المبیت، در شأن على (علیه السلام)نازل گشته است.
نتیجه این که تمام دانشمندان اسلامى، اعمّ از شیعه و سنّى، متّفق القولند که آیه لیلة المبیت در شأن فداکارى و ایثار بى نظیر على (علیه السلام) نازل گشته است.
* * *
