ثعلبى، یکى از مفسّران معروف اهل سنّت، هنگامى که به تفسیر آیه مورد بحث مى رسد، روایت بسیار زیبایى پیرامون حادثه لیلة المبیت نقل مى کند، به این روایت توجّه کنید: خداوند در شبى که على (علیه السلام) در بستر پیامبر (صلى الله علیه وآله وسلم) خوابید، خطاب به جبرئیل و میکاییل فرمود: شما دو نفر برادر هستید، اگر خداوند بخواهد عمر یکى از شما را بگیرد، آیا دیگرى حاضر است فداکارى کند و از عمر خودش به او بدهد؟ هیچ کدام سخنى نگفتند و آمادگى خویش را براى این امر اعلان نکردند! خداوند به آن ها فرمود: به خانه پیامبر ما در روى زمین نگاه کنید، ببینید چگونه على براى حفظ جان پیامبر، زندگى خویش را به خطر انداخته است! بروید و مواظب على باشید. جبرئیل و میکاییل به زمین آمدند و در خانه پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله وسلم) حاضر شدند. جبرئیل بالاى سر على (علیه السلام) و میکاییل پایین پاى آن حضرت ایستاد تا از جان على محافظت کنند. سپس آن دو خطاب به على (علیه السلام)گفتند: بَخّ بَخّ لَکَ یَابْنَ اَبى طالِب، مَنْ مِثلُکَ؟ وَ قَدْ باهَى اللهُ بِکَ مَلائِکَةَ السَّماواتِ و فاخَرَ بِکَ(1) على جان به تو تبریک مى گوییم، چه کسى مثل توست؟ در حالى که خداوند متعال به خاطر تو بر ملائکه آسمان مباهات و افتخار کرد. آیا مقامى بالاتر از این تصوّر مى شود؟! بى جهت نیست که شیعه به در خانه این خاندان با عظمت آمده است، پیروى شیعه از على (علیه السلام)کورکورانه و از روى تعصّب نیست، بلکه به خاطر مقامات و فضیلت هاى فوق العاده آن حضرت است.
* * *