شأن نزول آیات سوره دهر در مورد حضرت على (علیه السلام) و خانواده اش (علیهم السلام) آن قدر واضح و روشن و قطعى است که حتّى در اشعار شعرا نیز منعکس شده است. محمّد بن ادریس المطلبى الشّافعى، یکى از پیشوایان اهل سنّت(1) در مورد حضرت على (علیه السلام)اشعارى دارد، در قسمتى از اشعار وى چنین مى خوانیم:

اِلى مَ اِلى مَ وَ حَتّى مَتى *** اُعاتَبُ فى حُبِّ هذَا الْفَتى

وَ هَلْ زُوِّجَتْ فاطِمُ غَیْرَهُ *** وَ فى غَیْرِه هَلْ أَتى «هَلْ أَتى»؟(2)

ترجمه : به کجا بروم؟ تا کى مرا تعقیب مى کنید؟ آیا مرا به خاطر عشق على ملامت و سرزنش مى کنید؟ (اگر چنین است) آیا فاطمه (اى که محبّت او محبّت خدا و غضبش غضب خداست) با غیر على ازدواج کرده است؟ آیا سوره «هل أتى» (با آن فضایل و پاداش هاى کم نظیرش) در مورد غیر على نازل شده است؟ (پس چرا مرا به خاطر عشق على ملامت و سرزنش مى کنید!؟)

* * *

1 . وى به خاندان عصمت و طهارت علاقه زیادى دارد، و این علاقه در بین پیروان او نیز دیده مى شود تا آن جا که شافعى ها نزدیک ترین مذهب اهل سنّت به ما شیعیان محسوب مى شوند، برخلاف برخى دیگر از مذاهب اهل سنّت، یعنى وهّابى ها، که اصلا با ما کنار نمى آیند بلکه با تمام فرقه هاى مسلمین در تضادّ و درگیرى هستند و به همه آن ها، با حربه «بدعت» و «شرک» اتّهام مى بندند.

2 . احقاق الحق، جلد 3، صفحه 158.