خداوند متعال در آیات 17 تا 33 سوره قلم مى فرماید:

اِنّا بَلَوْنا هُمْ کَما بَلَوْنا اَصْحابَ الْجَنَّةِ اِذْ اَقْسَمُوا لَیَصْرِ مُنَّهَا مُصْبِحِینَ * وَلاَ یَسْتَثْنُونَ * فَطَافَ عَلَیْها طائِفٌ مِنْ رَّبِّکَ وَ هُمْ نَآئِمُون * فَأَصْبَحَتْ کَالصَّرِیِم * فَتَنَادَوْا مُصْبِحِینَ * اَنِ اغْدُوا عَلَى حَرْثِکُمْ إنْ کُنْتُمْ صَارِمِینَ * فَانْطَلَقُوا وَ هُمْ یَتَخفَتُونَ * أَنْ لاَ یَدْخُلَنَّها الیَومَ عَلَیْکُمْ مِسْکِینٌ * وَ غَدَوْا عَلَى حَرْد قدِرِینَ * فَلَمَّا رَأوهَا قالُوا إِنَّا لَضالُّونَ * بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ * قَالَ اَوْسَطُهُمْ أَلَمْ أَقُل لَّکُمْ لَوْلاَ تُسَبِّحُونَ * قَالُوا سُبْحنَ رَبِّنا إِنّا کُنَّا ظَـالِمِینَ * فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ عَلَى بَعْض یَتَلَـوَمُونَ * قَالُوا یا وَیْلَنا إنّا کُنّا طاغینَ * عَسَى رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنَا خَیْرَاً مِّنْها اِنَّا إلِى رَبِّنا راغِبُونَ * کَذلِکَ العَذابُ وَ لَعَذابُ الاْخِرَةِ أَکْبَرُ لَوْ کانُواَ یَعْمَلُونَ

ما آنها را آزمودیم، همان گونه که «صاحبان باغ» را آزمایش کردیم، هنگامى که سوگند یاد کردند که میوه هاى باغ را صبحگاهان (دور از چشم مستمندان) بچینند. و هیچ از آن استثنا نکنند; امّا عذابى فراگیر (شب هنگام) بر (تمام) باغ آنها فرود آمد در حالى که همه درخواب بودند، و آن باغ سرسبز همچون شب سیاه و ظلمانى شد! صبحگاهان یکدیگر را صدا زدند، که به سوى کشتزار و باغ خود حرکت کنید اگر قصد چیدن میوه ها را دارید! آنها حرکت کردند در حالى که آهسته باهم مى گفتند: «مواظب باشید امروز حتّى یک فقیر وارد بر شما نشود!» (آرى) آنها صبحگاهان تصمیم داشتند که با قدرت از مستمندان جلوگیرى کنند. هنگامى که (وارد باغ شدند و) آن را دیدند گفتند: «حقّاً ما گمراهیم!» (آرى، همه چیز از دست ما رفته) «بلکه ما محرومیم!» یکى از آنها که از همه عاقلتر بود گفت: «آیا به شما نگفتم چرا تسبیح خدا نمى گویید؟!» گفتند: «منزّه است پروردگار ما، مسلّماً ما ظالم بودیم!» سپس رو به یکدیگر کرده به ملامت هم پرداختند * (و فریاد شان بلند شد) گفتند: «واى بر ما که طغیانگر بودیم!» * «امیدواریم پروردگارمان (ما را ببخشد و) بهتر از آن به جاى آن به ما بدهد، چرا که ما به او علاقه مندیم!» این گونه است عذاب (خداوند در دنیا)، و عذاب آخرت از آن هم بزرگتر است اگر مى دانستند!