در این برچسب ها و تهمت هاى دشمن، واقعیّت هایى نیز وجود دارد که دشمن آن را ناخواسته منتشر مى سازد; مثلاً، آنها به پیامبر(صلى الله علیه وآله)مى گفتند: «تو مجنون و مسحور هستى!» فلسفه این نسبت ناروا این بود که آن ها مى گفتند: «ما به نزد پیامبر رفتیم و گفتیم چرا شما آئین جدیدى آورده اى؟ اگر هدف از این کار اندوختن مال و ثروت است، ما تو را ثروتمندترین مرد مکّه خواهیم کرد و اگر زن و همسر مى خواهى، بهترین و زیباترین زنان مکّه را به ازدواج تو درمى آوریم و اگر طالب ریاست و مقامى، ما تو را رئیس خود قرار مى دهیم!»
امّا پیامبر(صلى الله علیه وآله) در جواب همه آنها مى گوید: «اگر خورشید را در دست راست من و ماه را در دست چپ من قرار دهید، هرگز از دین و آئین خود دست نمى کشم!»
با این جواب صریح پیامبر(صلى الله علیه وآله)، کفّار مکّه مى گفتند: آیا چنین انسانى که زیباترین زنان و بهترین پست و مقام و بیشترین مال و ثروت را رها کرده و دعوت به توحید مى کند، دیوانه نیست؟!
آرى! همواره خداپرستان از دید دنیاپرستان دیوانه هستند! خداپرست وقتى که در کوچه و خیابان مال گمشده اى را بیابد، با سعى فراوان در پى صاحبش مى گردد; این کار از دیدگاه دنیاپرستان دیوانگى است; زیرا عقل در دیدگاه دنیاپرستان، دنیاپرستى است و پاکى و تقوا از نظر آنها جنون و دیوانگى است!
بنابراین، از این برچسب دشمنان درمى یابیم که پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) شخصى بوده که اصول اسلام را با هیچ چیز معامله و معاوضه نمى کرده است و به همین جهت او را مجنون و مسحور مى خواندند.
از اینکه او را کاهن مى خواندند، معلوم مى شود که آن حضرت از اخبار غیبى به گونه اى خبر مى داد که خطایى در آن نبود و به واقعیّت مى پیوست; از این رو، در آیات اوّلیّه سوره روم آمده است:
غُلِبَتِ الرُّومُ فى اَدْنَى الاَْرْضِ وَ هُمْ مِنْ بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَیَغْلِبُونَ فى بِضْعِ سِنینَ لِلّهِ الاَْمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ وَ یَوْمَئِذ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ بِنَصْرِ اللّهِ یَنْصُرُ مَنْ یَشآءُ وَ هُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ
رومیان مغلوب شدند [ و این شکست ] در سرزمین نزدیکى رخ داد; امّا آنان پس از [ این ] مغلوبیّت بزودى غلبه خواهند کرد در چند سال; همه کارها از آنِ خداست; چه قبل و چه بعد [ از این شکست و پیروزى ] و در آن روز، مؤمنان [ به خاطر پیروزى دیگرى ] خوشحال خواهند شد به سبب یارى خداوند; و او هر کس را بخواهد یارى مى دهد; و او صاحب قدرت و رحیم است.
روم از ایران شکست خورد و بنابر اشاره آیه، طولى نکشید که روم دوباره بر ایران غلبه پیدا کرد و همزمان با پیروزى روم، مسلمانان نیز به پیروزى دست یافتند; وقتى کفّار به این خبر غیبى مقرون به واقعیّت پیامبر اکرم(صلى الله علیه وآله) واقف شدند، چاره اى نیافتند جز این که نسبت «کهانت» به حضرت دهند; ولى همان طور که گذشت، این برچسب نیز از اخبار غیبى مقرون به واقعیّت آن حضرت حکایت دارد.
1 . سیره ابن هشام، جلد اوّل، صفحه 265 (به نقل از «فرازهایى از تاریخ پیامبر اسلام» صفحه 109).
