جاهل، متعصّب است و انسان متعصّب، اهل هیاهو و جنجال و غوغاسالارى است نه اهل منطق. حضرت امیرمؤمنان على(علیه السلام)در نهج البلاغه خطبه اى به نام قاصعه دارد.

این خطبه ـ که به تنهایى نشانگر عظمت و منطق و علم و دانش و حکومت والاى امیرمؤمنان است ـ پیرامون غوغا سالارى ، بلاى بزرگ جوامع بشرى در گذشته و حال، بحث مى کند.

امیرسخن در قسمتى از این خطبه مى فرماید: «فَاللّهَ اللّهَ فِى کِبْرِالْحَمِیَّةِ وَ فَخْرِ الجاهِلِیَّةِ! فَاِنَّهُ مَلاَقِحُ الشَّنَآنِ وَ مَنافِخُ الشَّیْطَانِ الَّتِى خَدَعَ بِها الاُْمَمَ الماضِیَةَ وَ الْقُرُونَ الخالِیَةَ حَتَّى أَعْنَقُوا فى حَنادِسِ جَهالَتِهِ و مَهَاوِی ضَلاَلَتِهِ(1); مردم! خدا را خدا را! از کبر و نخوت تعصّب آمیز و تفاخر جاهلى برحذر باشید که زادگاه کینه و جایگاه وسوسه هاى شیطان است; همان که ملّتهاى پیشین و امّتهاى قرون گذشته را فریفته است تا آنجا که در تاریکیهاى جهالت فرو رفتند و در گودالهاى هلاکت سقوط کردند.»

این سخن حضرت آن قدر زیبا و جالب است که گویى هم اکنون براى دردهاى جامعه ما بیان شده است. غوغا سالاران جامعه ما نیز باید با درک این پیام، از تعصّبهاى بى جا دست بردارند و به جاى غوغا سالارى، تسلیم حق و حقیقت باشند.

1 . نهج البلاغه، خطبه 192.