مثال مزبور مربوط به وضع مسلمانان در مکّه است; مسلمانان در مکّه در اقلّیّت بودند و دشمنان در اکثریّت; قرآن مجید با بیان این مثال، از یک سو با دادن وعده پیروزى و نقل داستان هایى به اقلّیّت مسلمانان دلدارى داده و از سوى دیگر، جمعیّت اکثریّت مشرکان مکّه را تهدید مى کند که به نیرو و جمعیّت خود مغرور نباشید که چه بسیار اکثریّتى که شکست خوردند.
مثال مورد بحث از دو منظر قابل تفسیر است; طبق یک تفسیر مایه دلگرمى اقلّیّت مسلمانان و طبق تفسیر دیگر، مایه ارعاب و تهدید دشمنان اسلام و مشرکان مکّه است.