جاذبه زمین ـ که یکى از نعمت هاى بزرگ خداوند است ـ سبب مى شود که اشیاء وزن داشته باشند. اگر جاذبه زمین و وزن اشیاء نبود، هیچ چیز در این جهان استقرار نداشت. خانه ها، مزرعه ها، کارخانه ها، مدرسه ها، بیمارستان ها و تمام اشیاء بر اثر جاذبه زمین و وزن اشیاء در جاى خود مستقرند. این جاذبه فقط در کره زمین باعث جذب اشیاء به سوى مرکز زمین و در نتیجه باعث وزن اشیاء مى شود; امّا هرچه از میدان جاذبه زمین دور شویم، تأثیر جذب آن نیز کمتر مى شود و در واقع خارج از میدان جاذبه زمین، اشیاء فاقد وزن هستند; به همین خاطر دانشمندان علوم فضایى، افرادى را که قصد فضانوردى دارند، مدّتى با فراهم کردن فضاى مناسب با بىوزنى اشیاء، تحت تعلیم و تمرین قرار مى دهند تا آمادگى لازم را براى ورود به فضاى بى وزن داشته باشند.
یکى از راه هاى تجربه بىوزنى سقوط هاى آزاد از نقاط بلند است که در آن انسان هنگامى که در وسط زمین و آسمان قرار مى گیرد، بىوزنى را تجربه مى نماید; آن هنگام که به اصطلاح دل انسان خالى مى شود و حالت خاصّى به او دست مى دهد.
به این جهت، پزشکان معتقدند که بسیارى از افرادى که سقوط مى کنند، قبل از رسیدن به زمین سکته مى کنند و مى میرند.
بنابراین، وقتى که مشرک از آسمان سقوط مى کند، در وسط راه بىوزنى و خلأرا در خود احساس مى کند و بر اثر این بى وزنى، اضطراب سراسر وجود او را مى گیرد. پس انسان هرگاه از توحید جدا شود و به شرک روى آورد، گویى با آرامش خداحافظى کرده و با اضطراب و نگرانى هم آغوش گشته است که «اَلا بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» تنها در سایه تو حید آرامش وجود دارد و شرک و بت پرستى مایه اضطراب است.
این مطلبى است که خود مشرکین هم بدان اعتراف دارند; در آیه شریفه 65 سوره عنکبوت آمده است: «فَإِذا رَکِبُوا فِى الْفُلکِ دَعَوُا اللّهَ مُخْلِصینَ لهُ الدّینَ» هنگامى که بت پرستان و مشرکان، سوار بر کشتى در وسط دریا اسیر موج هاى خروشان گشته و خود را در چند قدمى مرگ مى بینند، اضطراب و نگرانى بزرگى آنها را فرامى گیرد، در این حال دیگر شرک و بت پرستى به آنها آرامش نمى دهد; بلکه براى رسیدن به آرامش، سراغ توحید رفته و از روى اخلاص، خداوند یکتا را مى خوانند; چون مى دانند بت وسیله نجات و مایه آرامش آنها نیست; هر چند، توحید آنها موقّتى است و هنگامى که از خطر رهایى یابند و پاى سلامت به ساحل بگذارند، دوباره راه شرک و بت پرستى را پیش مى گیرند.
خلاصه این که: شرک و بت پرستى، مایه اضطراب و نگرانى و توحید و یکتاپرستى، مایه آرامش است.
1 . سوره رعد، آیه 28.
