«مَثَلُ الَّذینَ حُمِّلُوا التَّوْرةَ ثُمَّ لَمْ یَحْمِلُوها کَمَثَلِ الْحِمارِ یَحْمِلُ اَسْفاراً» ـ مثل یهودیانى که کتاب آسمانى تورات به آنها داده شد و این موهبت بزرگ الهى و نعمت بى بدیل خداوندى بدون اختیار، در اختیار آنها قرار داده شد; ولى حقّ این کتاب آسمانى را ادا نکردند، به گونه اى که گویا موهبتى به آنهانشده است; مثل چنین کسانى، مثل الاغى است که کتاب هایى بر پشت او بار کنند، در حالى که از محتوى و مضمون آن کتاب ها، هیچ بهره اى نبرد; یعنى اى گروه یهود! مگر در کتاب آسمانى شما ـ تورات ـ بشارت ظهور حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)نیامده است؟! مگر به تعبیر قرآن مجید ویژگى ها و صفات و علائم آن حضرت در کتاب آسمانى شما به گونه اى دقیق مطرح نشده که همانند فرزندانتان پیامبر آخرالزّمان را مى شناسید؟! مگر شما به عشق زیارت پیامبر خاتم(صلى الله علیه وآله)از خانه و کاشانه خود به سوى سر زمین حجاز کوچ نکرده اید و در مدینه در انتظار ظهور اسلام و سپس تشرّف به آن نیستید؟! پس چه شد که على رغم همه این مسائل به بشارت هاى تورات پشت پازدید و اسلام را نپذیرفتید; بلکه با آن به جنگ بر خواستید!
مثل شما عالمان بى عمل، مثل دراز گوشى است که هیچ بهره اى از بار کتاب خود نمى برد و تنها سنگینى آن را بر دوش خود احساس مى نماید.
«بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذینَ کَذَّبُوا بِایاتِ اللّهِ» ـ مثال عالمان بى عمل که آیات الهى را تکذیب کنند مسلّماً مثال بدى است.
چگونه این یهودیان لجوج و عنود به «حمار حامل اسفار» تشبیه نشوند درحالى که نه تنها با عمل که با زبان نیز آیات الهى را انکار کردند! این موضع گیرى زشت یهودیان لجوج مخصوص یهودیان صدر اسلام نبوده است; بلکه طبق آیه شریفه 87 سوره بقره آنها هر زمان پیامبرى برخلاف هواى نفسشان مى آمد، در برابر او تکبّر مى کردند. گروهى را تکذیب مى نمودند و گروهى را به قتل مى رساندند!
«وَاللّهُ لایَهْدِى الْقَوْمَ الظّالِمینَ» ـ درست است که هدایت کار خداست و همه هدایت ها از ذات بى همتاى او سرچشمه مى گیرد; امّا قابلیّت انسان ها نیز شرط است. خداوند تنها کسانى را که زمینه هدایت دارند، هدایت مى کند و هدایتش شامل کسانى که با لجاجت و عناد بر خویشتن ظلم و ستم مى کنند، نمى شود.
1 . سوره بقره، آیه 146 ـ و سوره انعام، آیه 20 .
