زندگى پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)نشانگر آن است که دشمنان اسلام از جاذبه قوىّ قرآن مجید مى هراسیدند. قرآن مجید هراس آنان را در آیه شریفه 26 سوره فصّلت چنین بیان مى کند:
وَ قالَ الَّذینَ کَفَرُوا لا تَسْمَعُوا لِهذَا الْقُرْآنِ وَاَلْغَوْ فیهِ لَعَلّکُمْ تَغْلِبُونَ
کافران گفتند: گوش به این قرآن ندهید و به هنگام تلاوت آن جنجال کنید، شاید پیروز شوید!
آرى! آنان آن قدر از جاذبه قرآن مى ترسیدند که هنگام تلاوت آیات حق توسّط پیامبر(صلى الله علیه وآله) شروع به هیاهو و جنجال مى کردند تا صداى زیباى تلاوت قرآن پیامبر(صلى الله علیه وآله)به گوش مردم نرسد. اوج هراس کفّار و مشرکان از این مسأله، که نشانه جاذبه شگفت انگیز قرآن مجید است، آنجا بود که به کسانى که قصد تشرّف به مسجدالحرام و زیارت بیت اللّه الحرام را داشتند، مى گفتند: در داخل مسجد پنبه اى در گوش هاى خود فرو کنید تا صداى پیامبراسلام(صلى الله علیه وآله)را نشنوید; مبادا مسحور شوید!
متأسّفانه امروز هم این شیوه جلوگیرى از رسیدن صداى حق به مردم، به روش هاى مدرن انجام مى شود!
برخى از اتّهام ها و بر چسب ها و تهمت هایى که مشرکان به حضرت رسول(صلى الله علیه وآله)نسبت مى دادند نیز نشانگر همین معنى است. یکى از این اتّهامات، نسبت سحر و جادوگرى است; در آیه دوم سوره یونس مى خوانیم:
قالَ الکْافِرُونَ اِنَّ هذ لَساحِرٌ مُبینٌ
کافران گفتند: این مرد (حضرت رسول اکرم(صلى الله علیه وآله)) ساحر (و جادوگرى) آشکار است.
1 . داستانهاى جالبى در این زمینه وجود دارد که به برخى از آنها در جلد اوّل این کتاب اشاره شد .
