آیات 57 تا 59 سوره زخرف چهل و پنجمین مثال قرآنى مورد بحث ما را تشکیل مى دهد. خداوند متعال در این آیات سه گانه مى فرماید: وَ لَمّا ضُرِبَ بْنُ مَرْیَمَ مَثَلا اِذا قَوْمُکَ مِنْهُ یَصُدُّونَ وَ قالُوا ءَالِهَتُنا خَیْرٌ اَمْ هُوَ ما ضَرَبوُهُ لَکَ اِلاَّ جَدَلا بَلْ هُمْ قَوْمٌ خَصِمُونَ اِنْ هُوَ إِلاَّ عَبْدٌ اَنْعَمْنا عَلَیْهِ وَ جَعَلْناهُ مَثَلا لِبَنى اِسْرائیلَ و هنگامى که در باره فرزند مریم مثلى زده شد، ناگهان قوم تو بخاطر آن داد و فریاد راه انداختند و گفتند: آیا خدایان ما بهترند یا او[ = مسیح]؟! (اگر معبودان ما در دوزخند، مسیح نیز در دوزخ است، چرا که معبود واقع شده)! ولى آنها این مثل را جز از طریق جدال (و لجاج) براى تو نزدند; آنان گروهى کینه توز و پرخاشگرند! مسیح فقط بنده اى بود که ما نعمت به او بخشیدیم و او را نمونه و الگویى براى بنى اسرائیل قرار دادیم.