هنگامى که مشرکان مثال به عنکبوت را شنیدند که در آن بت پرستان به عنکبوت و بتان به تار آن حیوان تشبیه شده است، اعتراض کردند که چرا خداوند بزرگ به چنین حیوانات ضعیف و ناتوانى مثال مى زند؟ آیا چنین مثال هایى شایسته عظمت پروردگار مى باشد؟
قرآن در مقام پاسخ به این سؤال و اعتراض، در آیه 43 همین سوره مى فرماید:
«وَ تِلْکَ اْلاَمْثالُ نَضْرِبُها لِلّناسِ وَ ما یَعْقِلُها اِلاَّ اْلعالِمُونَ; این ها مثال هایى است که ما براى مردم مى زنیم، و جز دانایان آن را درک نمى کنند.»
یعنى شخص فصیح و بلیغ باید سخنانش را به مقتضاى حال بگوید، اگر سخن از سستى و ضعف یک موجودى چون معبود بت پرستهاست، باید مثالى بزند که نشانگر ضعف و سستى است و چه مثالى بهتر از مثال به تار عنکبوت مى تواند ضعف و سستى بت ها را نشان دهد؟!