در آیه 39 سوره نور چنین آمده است:
وَالَّذِینَ کَفَرُوا اَعْمالُهُمْ کَسَراب بِقِیعَة یَحْسَبُهُ الظَّمْئَانُ ماءً حَتّى اِذا جائَهُ لَمْ یَجِدْهُ شَیْئاً وَ وَجَدَاللّهَ عِنْدَهُ فَوَفّاهُ حِسابَهُ وَاللّهُ سَرِیعُ الْحِسابِ
کسانى که کافر شدند، اعمالشان همچون سرابى در یک کویر است که انسان تشنه، از دور آن را آب مى پندارد; امّا هنگامى که به سراغ آن مى آید، چیزى نمى یابد و خدارا نزد آن مى یابد که حساب او را بطور کامل مى دهد و خداوند سریع الحساب است.