استدلال هایی که راجع به این موضوع با توجه به آیات قرآن نقل شده، هیچ کدام درست و منطقی نیستند. آیه نقل شده از سوره سجده اشاره به موضوعاتی چون توحید و معاد دارد و چنان برداشتی از آن با الفاظ و واژه های استفاده شده در این آیه هیچ مناسبتی ندارد. آیه نقل شده از سوره یوسف نیز اخطاری به مشرکان است که به آنها یادآور می شود هنگام رسیدن وقت عذاب، تأخیری در نزول آن وجود نخواهد داشت و راه فراری از آن نیست. 

«بهائيان» براى اثبات مذهب خود به آيه 5 سوره «سجده» تمسّك كرده و گفته اند: در اين آيه منظور از «امر»، دين و مذهب و منظور از «تدبير»، فرستادنِ دين و و منظور از «عروج»، نسخ دين است و چون هيچ مذهبى نمى تواند بيش از هزار سال عمر كند، بايد جاى خود را به مذهب ديگر دهد.

اين استدلال اشكالات واضحى دارد: 1. «امر» به معني فرمانِ آفرينش استعمال شده نه به معنى دين و مذهب. 2. كلمه «تدبير» نيز در مورد آفرينش به كار رفته، نه نازل گردانيدن مذهب. 3. آيات قبل و بعد آيه بالا مربوط به آفرينش جهان است نه تشريع اديان. 4. كلمه «عروج» به معنى صعود كردن آمده نه نسخ اديان و... .

اشیائی که مخصوص میت بوده و پس از فوت باقی مانده است را حبوة می گویند. حبوة به پسر بزرگتر می رسد. کتاب اقدس می گوید: خانه و لباسهای مخصوص میت متعلق به پسران اوست. "میرزا بهاء" می گوید: خانه متعلق به پسر بزرگ میت است.  تعجب است که "میرزا بهاء" از یک طرف قائل به تساوی حقوق زن و مرد شده و از طرف دیگر چنین محرومیّتی را برای زن حکم می کند. در اسلام این اموال عبارتند از لباسهای مختص به میت، انگشتر، قرآن، کتاب دعا و شمشیر، که در ازای آن بعضی امور میت مانند نمازهای قضا شده به عهده ی اوست.

اسلام می گوید: اگر در حقّ کسی موضوع دزدی به ثبوت رسید، دست او را از حدّ انگشتها قطع کنید. اما جناب "بهاء " در مرتبه اول حکم به تبعید، در مرتبه دوم حبس و در مرتبه سوم، امر به گذاردن علامت در پیشانی دزد می کند. درباره این حکم تذکر چند نکته خالی از لطف نیست: 1- این دزد در محلی که به آن تبعید شده و او را نمی شناسند، راحتتر می تواند دزدی کند. 2- بین دزدی که برای امرار معاش، ناگزیر به دزدی شده و دزدان حرفه ای فرق نگذاشته است. 3- علامت گذاردن، به صورت مجمل بیان شده است.

تنها يك گروه در جهان يافت مى شود كه جنگ و جهاد را به هيچ وجه قبول ندارد، و آن فرقه ضالّه «بهائيت» است. آنان به دو اصل معتقدند: 1. عدم مداخله در سياست 2. ترك جنگ و جهاد. اساساً فلسفه وجودى اين فرقه گمراهِ گمراه كننده همين مطلب است؛ زيرا استعمارگران با اسلام سياسى و جهادى نمى توانند كنار بيايند، و آن را مانع منافع و مطامع خويش مى بينند، لذا مذهبى ساختند كه نه كارى با سياست داشته باشد و نه به سراغ جهاد برود.

«شیخیّه» معتقد است كه امام زمان(عج) با بدنى هورقليايى در عالم مثال در شهر جابلقا و جابرسا زندگى مى كند و هرگاه بخواهد به عالم دنیا تشريف بياورد، صورتى از صورت هاى اهل اين دنیا را مى پوشد تا كسى او را نشناسد. اين نظريه منكر وجود امام زمان(عج) در روي زمين است و با ادله عقلي ضرورت وجود امام(ع) نمي سازد و ادعايشان فاقد دليل است.

با وجود آنکه مؤسسین فرقه ی بهائیت، ابتدا روسیه و انگلیس بودند، اما پس از اندکی، آمریکا به عنوان استعمار گر جدید و تازه نفس به میدان آمد. ؛ و با ذکر شواهد متعدد تاریخی، می توان از آمریکا به عنوان مهم ترین عامل حفظ و گسترش بهائیت نام برد. اسناد به دست آمده از لانه ی جاسوسی آمریکا، به صراحت حاکی از حمایت و پشتیبانی از بهائیان است.

بهائیان، ازدواج با همه ی محارم را، جز با زن پدر جایز می دانند و این از کثیف ترین دستورالعمل های بهائیان برای حفظ و ازدیاد نسل خود است. آن ها در صدد هستند همان طور که در غرب، برخی کشورها این عمل زشت اخلاقی را قانونی کرده اند، در تمام دنیا به صورت اصلی قانونی درآورند. حسین فردوست در خاطرات خود، نمونه های بسیاری از رفتارهای ناهنجار مردان بی بند و بار بهائی همچون هویدا و... را ذکر می‌کند، و علاوه بر آن نمونه های بسیار دیگری در کتاب هایی مانند «خاطرات صبحی» نقل می شده است.

از ابتدای ایجاد فرقه ی ضاله ی بهاییت ، همواره زنان به عنوان مهره هایی فعال در پیشرفت آن مورد استفاده قرار گرفته اند، که از باب نمونه به تعدادی اشاره می کنیم: 1- لویزا مور و همسرش گتسینگر. همسر شوقی افندی در مورد لویزا مور می گوید: «راه های ناصاف را برای موفقیت ما (بهائیان) هموار می کرد».2- فوئب هرست، یکی از متمولینی که موقوفات زیادی برای بهائی ها در آمریکا از خود به جای گذاشت. 3- لیدی بلامفیلد، ملقّب به ستاره. او بهائیت را در جامعه ی ملل، که در ژنو تشکیل می شد نفوذ داد و ... .

به موجب دستور "میرزا بهاء" مردی که مسافرت کرده (خواه اولاد داشته باشد یا نه و خواه ثروتمند باشد یا نه و مخارج خانواده اش تأمین باشد یا نه) اگر برای مسافرت خود وقتی تعیین کرده بود، ولی نتوانست در موعد مقرر برگردد و همینطور نتوانست معذور بودن خود را به خانواده اش اطلاع بدهد، همسر او پس از نه ماه می تواند همسر دیگری انتخاب کند؛ و اگر وقت تعیین نکرده (با توجه به حکم "اقدس")، زوجه پس از گذشت یک سال مخیر می شود که ازدواج نماید یا اینکه باز هم صبر کند تا شوهرش از سفر برگردد.