از ابتدای ایجاد فرقه ی ضاله ی بهاییت ، همواره زنان به عنوان مهره هایی فعال در پیشرفت آن مورد استفاده قرار گرفته اند، که از باب نمونه به تعدادی اشاره می کنیم: 1- لویزا مور و همسرش گتسینگر. همسر شوقی افندی در مورد لویزا مور می گوید: «راه های ناصاف را برای موفقیت ما (بهائیان) هموار می کرد».2- فوئب هرست، یکی از متمولینی که موقوفات زیادی برای بهائی ها در آمریکا از خود به جای گذاشت. 3- لیدی بلامفیلد، ملقّب به ستاره. او بهائیت را در جامعه ی ملل، که در ژنو تشکیل می شد نفوذ داد و ... .

با تحکیم مناسبات بهائیت و صهیونیسم، «شوقی افندی» تصمیم به ایجاد بزرگترین معبد پیروان مذاهب موجود در اسرائیل، گرفت؛ تا از این طریق، بزرگی بهائیت را نشان دهد. این طرح مورد حمایت صهیونیست ها قرار گرفت چون با احداث این مرکز، قلوب بهائیان متوجه اسرائیل می شد و همین امر، نتایج سیاسی مهمی برای کشور اسرائیل دربرداشت! پس از اتمام ساختمان "مقام اعلی"، وسایل ارتباط جمعی اسرائیل به ترویج معبد بهائیان پرداختند، تا اهمیت بقعه مذکور را در نظر اعراب مناطق اسرائیلی، و مسلمانان کشورهای همجوار بالا برند.

آن گونه که شوقی افندی گفته، عبدالبهاء هرگز دستوری نداده که باعث تصادم در اختیارات در امر الله باشد. از سوی دیگر، ایادی نیز مسلط و حاکم بر ولی امر اله نیستند و باید نسبت به امر الله کمال اطاعت، خضوع و خشوع را داشته باشند. در این صورت ایادی ملزم به پیروی از مصوبات پیشوای بهائیت هستند.

پس از مرگ شوقی افندی، تشتت آرا در بین بهائیان بر سر تعیین جانشین در گرفت. این اختلاف نظرها سبب شد، بهائیت به عنوان یک دین جدید نتواند به تبلیغ در بین مردم بپردازد. حملات شدید جانشین افندی به ایادی آشکار می کند که ایادی در خفا تصمیماتی مغایر با خواسته های وی می گرفتند. دوری ایادی از رهبر از سویی، و خودخواهی و سودجویی گروه رهبران از سوی دیگر، محیطی سرشار از بی اعتمادی را پدید آورده بود. پنجمین پیشوای یهائیت در ابلاغیه ای، ایادی را به فرمانبرداری مطلق ایادی و عدم دخالت در امور رهبری دعوت کرد.

بهائیان در توجیه حکم نهی از استخاره و عدم اعتبار آن، در کتاب گنجینه احکام می گویند: توجه تام و استمداد از مصدر فیض و الهام واجب است. گویا جناب شوقی متوجه نشده که استخاره، همان توجه و استمداد از مصدر فیض است و لا غیر، و این را نیز می دانسته که اقدس کتابی نیست که قابل استخاره باشد و از همین رو گفته، شما باید به جای استخاره به سوی خدا متوجه باشید.

در حالی که برای کارشناسان مسائل مذهبی ایران سرسپردگی تشکیلات بهاییت در مقابل صهیونیسم، روشن بود، با گسترش شبکه اطلاعاتی اعراب، و تسلّط آنان بر اوضاع سیاسی و اقتصادی خود و گسترش روابط متقابل مجامع اسلامی جهان، از فعالیت ها و نقش محافل ملی بهائیان، در حفظ منافع صهیونیسم ، پرده برداشته شد. سرسپردگی زعمای بهائیت به صاحبان منافع صهیونیسم و اسرائیل، موجب شد که موضوع بهائی گری در کشورهای عربی - اسلامی، جزء دستور کار "دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل" وابسته به اتحادیه عرب قرار گیرد.

میسن ریمی پنجمین پیشوای بهائیت و مدعی جانشینی شوقی ربانی است. او فرزند یکی از روحانیون کلیسای اسقفی است و در سال 1874 م در آمریکا به دنیا آمد. میسن ریمی آمریکایی مدعی است، که از طرف چهارمین پیشوای بهائیت، به سمت جانشین وی و رأس تشکیلات روحانی و اداری بین المللی بهائیت تعیین شده است . ولی عده از بهائیان رهبری او را قبول نداشتند و برای خود تشکیلات جداگانه ای تاسیس کرده بودند. ریمی از این واقعه بسیار خشمگین شد و طی نوشته هایی خود را تنها کسی دانست که به ولایت امر الهی منصوب شده است.

این کتاب، مجموعه ای از حدود و احکام مسلک بهاء است، از اقدس و رساله سؤال و جواب و الواح متفرّقه بهاء و عبد البهاء و شوقی افندی، که توسط اشراق خاوری جمع آوری شده و در 384 صفحه برای چهارمین در سال 1331ه.ش در تهران تکثیر شد.

این مجموعه در 410 صفحه ی 17 سطری، و محتوی الواح سال اول تا پنجم (1345 قمری) "شوقی افندی"، و به خط علی اکبر روحانی میلانی است. در آخر کتاب، 26 لوح در 52 صفحه، از بهائیّه خواهر "عباس افندی" است، که پس از فوت "عبد البهاء" برای تحریک و تشویق دوستان و معرفی "شوقی افندی" به مردم نوشته است.  این بیست و شش لوح به امضاء بهائیّه است؛ ولی دیگران آن را تهیّه و به نام او تنظیم کرده اند. الواح و مندرجات این کتاب به طور کلّی، همان الفاظ مکرّره و رجز خوانیهای "بهاء" و "عبدالبهاء"، و عبارات بی معنی است.

پس از کشته شدن باب، این اندیشه که باید فرقه جدید ایادی در مناطق مختلف از جمله ایران تشکیل شود، قوت گرفت. زیرا جدایی افراد عادی از مراکز تبلیغی، باعث افول سریع آنان خواهد شد و از سوی دیگر، وجود ایادی از نظر مادی و معنوی، در گسترش فرقه مؤثر خواهد بود. در این هنگام، مهم ترین دغدغه محافل بهائی، انتخاب 26 نفر از مؤمنین بهائی، به نام ایادی امر الله بود، سرانجام 27 نفر از مؤمنین به نام ایادی امرالله انتخاب شدند، که وظیفه آنان، حفاظت و تبلیغ امر حضرت بهاء الله، تحت نظر ولی امر الله بود.