داستانهای قرآن؛ خیالی و فرضی یا واقع گرایانه و عینی؟
آيا «قصص قرآن» مانند داستانهای ساير كتب، انگارههايى خيالى و فرضى است؟!
داستانهاى قرآن، واقعى و تجربههایى تلخ و شیرین از زندگى بشر است كه قرآن براى عبرت آموزى یاد كرده است؛ و پر واضح است كه از انگارههاى وهمى و خاطرههاى خیالى، پندآموزى میسّر نیست. البته باید توجه داشت كه قرآن این حوادث تاریخى را با بیانى ادبى و هنرى به زیباترین شكل به تصویر كشیده است تا جذّابیت و تأثیر آن بیشتر شود. به طور كلّى شیوه قرآن آن است كه براى اثرگذار كردن آموزههاى خویش و پیشبرد دعوت حق، ضمن پایبندى به واقع، هنر را به خدمت مىگیرد و از امور وهمى و خیالى صِرف پرهیز مىكند؛ زیرا امور خیالى تأثیرگذارى پایدارى ندارد و دانشمندان علوم تربیتى بر این نكته تأكید دارند كه از بنا كردن پایههاى تربیتى بر بنیانهاى ناپایدار باید پرهیز كرد؛ چراكه چنین ساختمانى قوام و دوامى نخواهد داشت و فرو مىریزد.