آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قرآن با اشاره به «مراء» می فرماید: «كسانى كه درباره قيامت به ستيزه جويى برمى خيزند، بسیار گمراه اند». مراء شبيه جدال است زيرا تعصب، لجاجت، و غرور، مانع پذيرش حق مي گردد. همچنين قرآن با اشاره به لجاجت قوم لوط در برابر هشدارهای آن پيامبر الهی می فرماید: «آنان اصرار بر مجادله و ستیز داشتند»، و همين امر سبب شد، در حجابى از بى خبرى فرو روند، تا آن که زلزله هايی شديد آنها را نابود و شهرشان را زير و رو کرد.

در آيه 18 سوره شوري، سخن از عنوان «مراء» كه چيزى شبيه به جدال است در ميان آمده، و مى فرمايد (آگاه باشيد كسانى كه درباره قيامت به ستيزه جويى [و ترديد و انكار] برمى خيزند، در گمراهى [عميق و] دورى قرار دارند)؛ «اِلا اِنَّ الَّذِينَ يُمارُونَ فِى السّاعَةِ لَفِى ضَلال بَعِيد». روشن است كه هدايت فرع بر آن است كه انسان حق جو و حق طلب باشد و حق را نزد هر كس و هر جا ببيند با آغوش باز پذيرا شود، و هرگاه تعصب ها، لجاجت ها و كبر و غرور مانع از تسليم حق در برابر ناحق گردد، انسان به گمراهى كشيده مى شود، آن هم گمراهى عميق و خطرناك.
همچنين در آيه 36 سوره قمر، سخن از لجاجت قوم لوط است، كه هر قدر اين پيامبر بزرگ به آنها هشدار داد و آنها را از عذاب الهى بيم داد، و جدى و قطعى بودن مجازات را به آنها گوشزد كرد، آنها نپذيرفتند، و به مجادله و ستيزه جويى در برابر او برخاستند، مى فرمايد: (لوط آنها را از مجازات [عظيم ما] آگاه ساخته بود، ولى آنها اصرار بر مجادله و القاء شك و شبهه داشتند)؛ «وَلَقَدْ اَنْذَرَهُمْ بَطْشَتَنا فَتَمارَوْا بِالنُّذُرِ». و همين امر سبب شد كه قوم لوط در حجابى از غفلت و بى خبرى فرو روند تا زمانى كه فرمان الهى صادر شد، و شهرهاى آنها بر اثر زلزله هاى شديد زير و رو گردید و بارانى از سنگ هاى آسمانى بر ويرانه ها و جسدهاى بى جان آنها باريد. آرى اين نتيجه جدال و مراء در برابر حق است.(1)