دوران فَترَت به معنای انقطاع آثار وحى و اخبار رسالت، با وجود کسانی که راه پیامبران قبلی را ادامه می دادند و حجت خدا بر روی زمین بودند، هیچ گاه محقق نشده و معنا ندارد. پس از عيسي(ع) علاوه بر 3 یا 4 پیامبر که در منابع آمده و پیامبرانی که ممکن است بوده اند و ما اطلاع نداریم، 12 تا 13 نفر حواريون و نيز پس از آنان كشيشاني كه شايستگي ابلاغ پيام مسيح را داشته اند، بوده اند و از اين جهت مردم بدون حجت نبوده اند.

وجود نقیب های دوازده گانه بنی اسرائیل بعداز موسی و نیز انبیای فراوانی که بعداز آنها تا صدها سال بودند، به این امر دلالت می کند که زمین هیچ گاه خالی از حجت نبوده است. ضمن اینکه حضور حجت الهی در زمین، نه لزوما با وجود رسل که با حضور اوصیای انبیا نیز محقق می شود. برای مثال می بینیم که وجود امامان معصوم بعد از پیامبر اسلام، خود دلیل روشنی بر وجود حجج الهی در زمین می باشد که در آیه انذار نیز به آن اشاره شده است.

ما مسلمانان اکنون سه مشكل اساسى داريم كه بايد براى رفع آنها تلاش کنیم؛ 1- همدل و يكصدا نيستيم و به آيات قرآن و روايات اسلامى در مورد وحدت و اتّحاد و يكدلى عمل نكرده ايم. 2- دوست و دشمن خود را نمى شناسيم، لذا می بینم بعضى از مسلمانانِ منحرف دست در دست آمريكا و اسرائيل مى گذارند. 3- وسايل ارتباطى ما مسلمانان بسيار ضعيف است، و بالعكس عمده وسايل ارتباط جمعى دنيا در دست يهوديان است، و آنها به هر شكلى كه مايل باشند اخبار و حوادث دنيا را منتشر يا تحليل مى كنند.

با تحکیم مناسبات بهائیت و صهیونیسم، «شوقی افندی» تصمیم به ایجاد بزرگترین معبد پیروان مذاهب موجود در اسرائیل، گرفت؛ تا از این طریق، بزرگی بهائیت را نشان دهد. این طرح مورد حمایت صهیونیست ها قرار گرفت چون با احداث این مرکز، قلوب بهائیان متوجه اسرائیل می شد و همین امر، نتایج سیاسی مهمی برای کشور اسرائیل دربرداشت! پس از اتمام ساختمان "مقام اعلی"، وسایل ارتباط جمعی اسرائیل به ترویج معبد بهائیان پرداختند، تا اهمیت بقعه مذکور را در نظر اعراب مناطق اسرائیلی، و مسلمانان کشورهای همجوار بالا برند.

پس از جنگ جهانی اول دولت انگلیس درهای فلسطین را به روی یهودیان گشود و گفت مصمم است یک کانون ملی یهود در فلسطین تأسیس نماید، این مساله مورد اعتراض اعراب قرار گرفت. "شوقی افندی" در نامه ای رسمی به رئیس کمیسیون مخصوص سازمان ملل متحد، راجع به قضیه فلسطین، نه تنها از حقوق مسلمانان هیچ گونه دفاعی ننمود، بلکه علناً موقعیت و علائق بهائیان و یهودیان را به سرزمین مذکور، ریشه دارتر و مهمتر از توجه مسلمانان به «قدس» و سرزمین فلسطین خواند!

«اسرائیل» یکى از نام هاى حضرت یعقوب(ع) مى باشد، درباره ی علت این نامگذارى مورخان غیر مسلمان، مطالبى گفته اند: که با خرافات آمیخته است. چنان که «قاموس کتاب مقدس» با اشاره به کشتی گرفتن او با فرشته ی خداوند مى نویسد: «اسرائیل به معنى کسى است که بر خدا مظفر گشت». ولى دانشمندان ما مانند مفسر معروف «طبرسى» در «مجمع البیان» در این باره چنین مى نویسد: «اسر» به معنى «عبد» و «ئیل» به معنى «اللّه» است، و این کلمه مجموعاً معنى «عبداللّه» را مى بخشد.

با این شواهد و قرائن که بيشترين تبليغات مسيحيت در كشورهاى آفريقایی صورت می گیرد که مركز نفوذ استعمار است و سردمداران كليسا پيوسته از دولت‌هاى استعمارى حمايت مى‌كنند و همچنین دولت‌هاى استعمارگر از سردمداران كليسا و اسرائيل كه از سوى اكثريت مردم دنيا منفور شناخته می شود هرگز از سوى ارباب كليسا مورد نكوهش جدّى قرار نگرفته است و ...

یهود یک بار در قرن ششم قبل از میلاد و بعداز انهدام اورشلیم به اسارت به بابل برده شدند و هفتاد سال بعد که که حکومت کلدانیان به دست کوروش سقوط کرد توانستند به اورشلیم برگردند. در آن زمان تورات از بین رفته بود و به غیر از روایات شفاهی، اطلاعی از آن در دست نبود و تورات جدید و متفاوتی با تورات موجود در اورشلیم بر اساس آن محفوظات نوشته شد. می توان احتمال داد که بشارات موجود در توراتِ نخستین راجع به پیامبر آخرالزمان، بر اثر خودخواهی و نژادپرستی یهودیان، در نسخه های بعدی کتاب مقدس مورد تحریف قرار گرفت.

یکی از وظائف خطیری که شوقی ربانی قبل از مرگ خود، می بایست بدان عمل کند، تعیین جانشین بود. او موظف بود پیش از مرگ، فردی را با ذکر اسم و تعیین قطعی، به نام ولی امرالله در رأس بهائیت قرار دهد. حال آن که چنین نکرد. او چون فرزندی نداشت، برای اداره ی بهائیت، تأسیس بیت العدل را لازم می دانست، و پس از جانشینی عبدالبهاء اعلام کرد: مقدمات تأسیس بیت العدل را فراهم می کند و پس از  انتخاب اعضاء، به تعیین شرح وظایف آنها می پردازد و سرانجام پس از 29 سال، اعضای بیت العدل را انتخاب کرد.

در حالی که برای کارشناسان مسائل مذهبی ایران سرسپردگی تشکیلات بهاییت در مقابل صهیونیسم، روشن بود، با گسترش شبکه اطلاعاتی اعراب، و تسلّط آنان بر اوضاع سیاسی و اقتصادی خود و گسترش روابط متقابل مجامع اسلامی جهان، از فعالیت ها و نقش محافل ملی بهائیان، در حفظ منافع صهیونیسم ، پرده برداشته شد. سرسپردگی زعمای بهائیت به صاحبان منافع صهیونیسم و اسرائیل، موجب شد که موضوع بهائی گری در کشورهای عربی - اسلامی، جزء دستور کار "دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل" وابسته به اتحادیه عرب قرار گیرد.