تقدس و مقدس از قدس به معنی پاکی گرفته شده است. از جمله اموری که پاکی آن مورد قبول همه می باشد عقل و احکام عقل است. لذا خداوند که خالق عقل است نیز مقدس است؛ بلکه مقدس حقیقی اوست و سایر امور به اعتبار انتساب آنها به خدا مقدس شمرده می شوند. آنچه با دلایل قطعی پاکی آن ثابت شود شکی در مقدس بودن آن نیست.

اما آنچه مردم بدون دلیل آن را مقدّس می دانند، باید با روش مناسب با آن برخورد شود. ضمن اینکه توهین به مقدسات یک قوم یا ملت، از آنجا که بی حرمتی به میثاق جمعی آنها به شمار می آید، می تواند موجب بروز کدورت ها و خون ریزی های محتمل گردد، و از همین رو جلوگیری از آن الزامی عقلایی و اجتماعی به شمار می آید. با این حال می بینیم کسانی که بدون دلیل به مقدسات اسلام توهین می کنند خود برخی امور مثل هولوکاست را مقدس می شمارند.

«قدّوس» صيغه مبالغه از ماده «قُدس» در اصل به معنى پاكى و طهارت است. به گفته «مقاييس اللّغه»، اطلاق اين وصف بر خداوند به خاطر آن است كه ذات او از اضداد، امثال و همسر و فرزند پاك و مبّرا است. همچنین از «مفردات راغب» و «لسان العرب» استفاده مى شود كه اين واژه معمولا در مورد تنزيه الهى و يا تطهير بندگانش به كار مى رود.

پس از جنگ جهانی اول دولت انگلیس درهای فلسطین را به روی یهودیان گشود و گفت مصمم است یک کانون ملی یهود در فلسطین تأسیس نماید، این مساله مورد اعتراض اعراب قرار گرفت. "شوقی افندی" در نامه ای رسمی به رئیس کمیسیون مخصوص سازمان ملل متحد، راجع به قضیه فلسطین، نه تنها از حقوق مسلمانان هیچ گونه دفاعی ننمود، بلکه علناً موقعیت و علائق بهائیان و یهودیان را به سرزمین مذکور، ریشه دارتر و مهمتر از توجه مسلمانان به «قدس» و سرزمین فلسطین خواند!