می دانیم که قرآن تصریح دارد براینکه امر حضرت مسيح(ع) بر دشمنانش مشتبه شد و تصور کردند که او را به دار كشيده اند؛ در حالی كه خداوند او را به آسمان بالا برده است. اما اناجیل بر کشته و به دارکشیده شدن ایشان صحّه گذاشته‌اند. اما در اينجا يك پرسش باقى است: آيا مسيح با جان و جسمش به آسمان رفت و زنده و شاداب بر سر سفره پروردگار است تا در آخرالزّمان به زمين بازگردد؛ چنان كه در بسيارى از روايات اسلامى هست؟ يا آن كه فقط روح او به آسمان رفته و پيكرش در زمين است؟ بدين معنى كه خداوند او را ميرانده و قبض روح فرموده است؟ ...

خداوند در سوره مائده در خصوص «تكبر» قوم یهود چنین می فرماید: «به یقین یهود و مشرکان را دشمن ترین مردم نسبت به مومنان خواهی یافت و نزدیک ترین آن ها را از نظر دوستی و محبت به مؤمنان کسانی می یابی که می گویند ما نصرانی هستیم». سپس به دلیل تفاوت قوم نصاري و يهود اشاره کرده و می فرماید: «این به خاطر آن است که در میان مسیحیان افرادی دانشمند و تارک دنیا هستند که تکبر نمی ورزند». از این تعبیر مي فهميم که یکی از عوامل اصلی عداوت یهود نسبت به اهل ایمان بر خلاف مسیحیان تکبر و استکبار آنان بوده است.

اگر منظور این است که: معلم پیامبر(ص) در تعلیم الفاظ قرآن یک انسان بیگانه از زبان عرب، بوده است؛ که این نهایت رسوائى است. یک غیر عرب، چگونه مى تواند عباراتى این چنین بیاورد که صاحبان اصلى لغت همگى در برابر آن عاجز بمانند و حتى توانائى مقابله با یک سوره آن را نداشته باشند؟!. و اگر منظورشان این است که: محتواى قرآن از یک معلم عجمى گرفته شده است، باز این سؤال پیش مى آید که ریختن آن محتوا در قالب چنین الفاظ و عباراتی که همه فصحاى جهان عرب در برابر آن زانو زدند، به وسیله چه کسى انجام شده است؟

«اخدود» به معنى خندق است که مملوّ از آتش می کردند و مؤمنان را در آن می انداختند. معروف است که «ذونواس» آخرین پادشاه«حِمْیَر» در سرزمین«یمن» به آئین یهود گروید و به سمت«نجران» در در شمال یمن که نصرانی بودند حرکت کرد و آئین یهود را بر آنها عرضه داشت. آنها قبول نکردند و او دستور داد خندق عظیمى را پر از آتش کرده گروهى را زنده زنده در آتش سوزاند و گروهى را با شمشیر قطعه قطعه کرد، به طورى که عدد مقتولین و سوختگان به آتش به بیست هزار نفر رسید!

بر اساس آیه 31 سوره «نور»، زنان مسلمان مى توانند در برابر زنان مسلمان بدون حجاب ظاهر شوند، ولى در برابر زنان غیر مسلمان باید با حجاب اسلامى داشته باشند. زیرا بر اساس روایات ممکن است آنها بروند و آنچه را دیده اند براى همسرانشان توصیف کنند و این، براى زنان مسلمانان صحیح نیست. امام صادق(ع) در این باره می فرمایند: «سزاوار نیست زن مسلمان در برابر زن یهودى یا نصرانى برهنه شود؛ چرا که آنها آنچه را دیده اند براى شوهرانشان توصیف مى کنند».