پس از ترور نافرجام ناصرالدین شاه، مأمورین به تعقیب پیروان «باب» پرداختند. در این بحران، «حسینعلی بهاء» به سفارت روس پناهنده شد و آن هااز او حمایت کردند و هنگام تبعید به عراق به همراه ماموران روس وایران وارد عراق شد و روسیه برایش حقوق ماهیانه درنظر گرفت. سوال این است که چرا ، عدّه زیادى از پیروان «باب» دستگیر و کشته مى شوند، ولى «حسینعلى بهاء» و « صبح ازل» ، زنده مى مانند؟ «دالگورکى» مى گوید: «من چند نفر را برای جاسوسى تربیت مى نمودم؛ هیچ کدام لیاقت «میرزا حسینعلى» و صبح ازل را نداشتند».

با وجود آنکه مؤسسین فرقه ی بهائیت، ابتدا روسیه و انگلیس بودند، اما پس از اندکی، آمریکا به عنوان استعمار گر جدید و تازه نفس به میدان آمد. ؛ و با ذکر شواهد متعدد تاریخی، می توان از آمریکا به عنوان مهم ترین عامل حفظ و گسترش بهائیت نام برد. اسناد به دست آمده از لانه ی جاسوسی آمریکا، به صراحت حاکی از حمایت و پشتیبانی از بهائیان است.

پس از جنگ جهانی اول دولت انگلیس درهای فلسطین را به روی یهودیان گشود و گفت مصمم است یک کانون ملی یهود در فلسطین تأسیس نماید، این مساله مورد اعتراض اعراب قرار گرفت. "شوقی افندی" در نامه ای رسمی به رئیس کمیسیون مخصوص سازمان ملل متحد، راجع به قضیه فلسطین، نه تنها از حقوق مسلمانان هیچ گونه دفاعی ننمود، بلکه علناً موقعیت و علائق بهائیان و یهودیان را به سرزمین مذکور، ریشه دارتر و مهمتر از توجه مسلمانان به «قدس» و سرزمین فلسطین خواند!

بسیاری از پژوهشگران و نویسندگان تاریخ، که با نگرشی اسلامی به انقلاب مشروطیت نگاه می کنند، «بابیگری» و «بهائی گری» را یکی از عمده ترین عوامل انحراف آن می دانند، از افرادی که در این زمینه تلاش و فعالیت بسیار داشتند، و با نوشته های خود، سعی در تبلیغ مشروطیت و دموکراسی از نوع غربی آن می کردند، باید از افرادی چون «میرزا آقا خان کرمانی» و «شیخ احمد روحی» نام برد. نکته جالب توجه این که، هر دو پیرو فرقه بابیت و داماد «میرزا یحیی صبح ازل» سرکرده فرقه بابی های ازلی و برادر «بهاء الله» بودند.

تروریسم سیاسی در تاریخ معاصر ایران، از اواسط دهه ی 1840 م، با «بابیگری» آغاز شد و چنان با بابیگری پیوند خورد، که در دوران متأخر قاجار، نام «بابی» و «تروریست» مترادف بود. بابیان و بهاییان با همدستی یکدیگر کمیته های ترور مخفی تشکیل دادند که از آن جمله می توان «کمیته بین الطلوعین»، «کمیته جهانگیر» و «کمیته مجازات» را نام برد. بابیان و بهاییان در ترورهای زیادی دست داشتند، از جمله ترور امیر کبیر، سوء قصد به آیت الله خراسانی، اعدام شیخ فضل الله نوری و ترور آیت الله سید عبدالله بهبهانی.

یکی از مهمترین پدیده های دوران انقلاب مشروطیت، ترورهای مرموز و به هم پیوسته ای است که با محوریت «کمیته مجازات» صورت می گرفت، مانند ترور نافرجام شیخ فضل الله نوری و پس از آن ترور افرادی چون آیت الله سیّد عبدالله بهبهانی. وجه بهائی بودن اعضای کمیته مجازات، و نقش مخفی و قابل توجهی که فرقه ضاله بهائیت در این ایام و در راستای تحقق سیاست های استعماری بریتانیا بر عهده داشت.

محمدرضا به دستور آمریکا، آنقدر به بهائیان میدان داد که سلطنت عریض و طویل پهلوى، ملعبه ای در دست بهائیان شد. فردوست مى نویسد: «بهایى ها با وجود دکتر «ایادى» در رأس مشاغل مهم قرار گرفتند؛ هیچ بهایى بى کاری وجود نداشت و تعدادشان به سه برابر رسید... ایادى جاسوس بزرگ غرب و مطّلع ترین منبع اطّلاعاتى سرویس هاى آمریکا و انگلیس در دربار بود که نفوذش با نفوذ محمدرضا مساوى بود و نخست وزیران و رؤساى ستاد ارتش و کلّیه مقامات مملکتى دستوراتش را اجرا مى کردند و در همه مسافرت ها همراه شاه بود...».

در حالی که برای کارشناسان مسائل مذهبی ایران سرسپردگی تشکیلات بهاییت در مقابل صهیونیسم، روشن بود، با گسترش شبکه اطلاعاتی اعراب، و تسلّط آنان بر اوضاع سیاسی و اقتصادی خود و گسترش روابط متقابل مجامع اسلامی جهان، از فعالیت ها و نقش محافل ملی بهائیان، در حفظ منافع صهیونیسم ، پرده برداشته شد. سرسپردگی زعمای بهائیت به صاحبان منافع صهیونیسم و اسرائیل، موجب شد که موضوع بهائی گری در کشورهای عربی - اسلامی، جزء دستور کار "دفتر تحریم اعراب علیه اسرائیل" وابسته به اتحادیه عرب قرار گیرد.

با تحکیم مناسبات بهائیت و صهیونیسم، «شوقی افندی» تصمیم به ایجاد بزرگترین معبد پیروان مذاهب موجود در اسرائیل، گرفت؛ تا از این طریق، بزرگی بهائیت را نشان دهد. این طرح مورد حمایت صهیونیست ها قرار گرفت چون با احداث این مرکز، قلوب بهائیان متوجه اسرائیل می شد و همین امر، نتایج سیاسی مهمی برای کشور اسرائیل دربرداشت! پس از اتمام ساختمان "مقام اعلی"، وسایل ارتباط جمعی اسرائیل به ترویج معبد بهائیان پرداختند، تا اهمیت بقعه مذکور را در نظر اعراب مناطق اسرائیلی، و مسلمانان کشورهای همجوار بالا برند.