بیشتر بودن خطرات «زبان» دلایل مختلفي دارد؛ از جمله: 1. زبان در هر زمان و مكانى در اختيار انسان است. 2. زبان براى انجام كارش مؤونه و خرجى لازم ندارد. 3. زبان در اختيار همه است. 4. اُبُهّت گناهان زبان در نظر بسيارى شكسته شده و قبح چندانى ندارد. 5. با زبان گناهان متنوّع انجام می شود. 6. در زبان فاصله ميان گناه و ثواب كم است. 7. گناهانِ زبان، جنبه اجتماعى دارد.

امام علي(ع) مي فرمايد: «متقین نرم خو و دورانديشند». آنها مصداق آیه «أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ» بوده و در امور دنيوى و اجتماعى با مردم با نرمى برخورد می کنند. قرآن رمز موفقیت پیامبر(ص) را نرم خویی ایشان دانسته و حتی به موسی(ع) و برادرش دستور می دهد با «قول لین» با فرعون صحبت کنند. البته باید دانست که نرم خویی اگر از روی تواضع باشد پسندیده است؛ ولی نرمی از سر ترس و در مقابل دشمن مردود است.

مرحله اول، مرحله استهزاء بود. ولى هنگامى كه استهزاء اثر نکرد، تصميم گرفتند كه پيغمبر اكرم(ص) را با برچسب هایى همچون جنون و يا ساحر و شاعر بودن و كسى كه مطالب خود را از اين و آن، يا افسانه هاى پيشينيان گرفته از ميدان بيرون كنند. مرحله سوم مرحله تضييقات مختلف اجتماعى و اقتصادى بود. در مرحله چهارم آنها تصميم گرفتند كه خون پيغمبر اكرم(ص) را بريزند. در پنجمين مرحله مبارزه مسلحانه را با اسلام شروع كردند وشکست خوردند. در مرحله ششم وارد مقابله منافقانه شدند.

اسعد وارد مسجد الحرام شد در حالى كه هر دو گوش خود را با پنبه بسته بود و مشغول طواف خانه كعبه شد. در دور دوم طواف پنبه ها را از گوش بيرون آورد و در جلو پيامبر اكرم(ص) قرار گرفت و پرسيد: تو ما را به چه چيزی دعوت مى كنى؟! پيامبر(ص) آيات 151 تا 153 سوره انعام را كه مجموعه اى است از معارف عالى اسلامى و دستورات اجتماعى و اخلاقى، براى او تلاوت فرمود. هنگامى كه اسعد اين آيات را كه با فطرتش آشنا بود، شنيد به كلى منقلب شد و فرياد زد: «اشهد ان لا اله اِلاّ اللّه و اشهد انَّ محمّداً رسول اللّه».

زندگى پیامبر اسلام(ص)، بیانگر مقاومتی بى حد و حصر در برابر حوادث و طوفان هاى شدید، و مشکلات طاقت فرساست. اگر خود را در فضای آن روز پیامبر(ص) تصور کنیم که هیچ نشانه اى از پیروزى در افق تلاش های او به چشم نمى خورد، به مفهوم صبر و استقامت پی خواهیم برد که الگویی است راهگشا برای تمام رهبران. سرانجام پیامبر(ص) طعم شیرین شکیبایی را چشید و اسلام از مرزهای شبه جزیره عربستان عبور کرد و امروز بانگ اذان، که فریاد پیروزى او است، هر صبح و شام، از پنج قاره جهان، به گوش مى رسد.

آيين اسلام يك آيين ابدى است و از طرفی نیازهای انسان دائما در حال تغییر است. در این صورت این سؤال پیش می آید که قوانین ثابت چگونه پاسخگوی نیازهای متغیّر است؟ اما از آن جا که قوانین اسلام دارای دوبخش قوانین کلی و قوانین جزئی می باشد، این مشکل قابل حلّ است. چون قوانین کلی گرچه ثابت هستند، اما  مصادیق آن ها با گذشت زمان تحوّل مى يابد. 

از مشکلات بزرگ اجتماعى که همواره انسان دچار آن بوده  فاصله طبقاتى بین طبقه غنى و ضعیف است و اسلام برای از بین بردن این فاصله برنامه وسیعى مثل: تحریم رباخوارى و پرداخت مالیات هاى اسلامى و تشویق به انفاق، وقف، قرض الحسنه و کمک هاى مختلف مالى در نظر گرفته است.

قرآن نعمت امنيت را بر هر موهبتی مقدم مى دارد. از این رو هنگامى که حضرت ابراهیم(ع) وارد سرزمین خشک و بى آب و علف مکه شد و خانه کعبه را بنا کرد، قرآن مى گوید امنیت اولین چیزى است براى ساکنان آن سرزمین از خداوند  تقاضا می کند. حتی در اسلام نوعى امنيت پيش بينى شده كه در هيچ قانونى از قوانين دنيا وجود ندارد و آن امنيت حيثيت و آبروى افراد است به تعبیر گویاتر، اسلام اجازه نمى دهد هیچ مسلمانى نسبت به دیگران سوء ظن داشته باشد، و اين امنيتى است در بالاترين سطح، كه جز در يك جامعه مؤمن امكان پذير نيست.

امام علی(ع) در خطبه 38 نهج البلاغه می فرماید: «زمانی که دیگران سُست و ناتوان شدند من قیام کردم و زمانی که دیگران از ترس یا ضعف سر در لاک خود فرو برده بودند، من گردن کشیدم و زمانى که دیگران زبانشان کُند شده بود، من به سخن آمدم و حقایق را بیان کردم و زمانی که دیگران بر اثر شک و تردید از راه رفتن باز ماندند، من به راه خود ادامه دادم و پیش رفتم؛ مانند کوه ایستادم و هیچ حادثه اى قدرت جابجایى مرا نداشت؛ پاک زیستم و پاک ماندم و هیچ کس نتوانست بر من عیبى بگیرد».