هارون در ابتداي حكومت خود نسبت به امام كاظم(ع) سختگیری چنداني نشان نمی داد؛ ولی به مرور زمان، حضرت را تحت فشار قرار داد تا جائي كه امام(ع) را دو بار به زندان انداخت و در مرتبه دوم چهار سال طول كشيد. هارون از اين كه شیعیان به امامت امام كاظم(ع) اعتقاد داشتند هراس داشت و سعايت برخی از نزدیکان امام(ع) نزد او و كينه شخصی «یحیی بن خالد برمکی» نسبت به امام(ع) همه دست به دست هم دادند تا هارون دستور قتل امام كاظم(ع) را در زندان صادر كرد.

آيه 61 سوره آل عمران در برابر پافشارى مسيحيان در عقايد باطل خود و عدم كارايى منطق و استدلال در برابر لجاجت آنها، نازل شد و در آن پيامبر(ص) مأمور شد از طريق مباهله صدق گفتار خود را به ثبوت برساند؛ لذا ایشان به مسيحيان نجران پیشنهاد داد که یکدیگر را نفرين كنند تا راستگو از دروغگو شناخته شود! اسقف اعظم مسیحیان به آنها گفت: اگر فردا محمد(ص) با خانواده اش آمد از مباهله بپرهيزيد، ولی اگر با يارانش آمد با او مباهله كنيد كه او پايه و اساسى ندارد و لذا وقتي كه ديدند پيامبر(ص) با خانواده آمده مباهله نكردن

بسیاری از بزرگان اهل سنت مثل فخر رازى، احمد بن حنبل، ابن کثیر، حاکم نیشابورى، و...  قائلند که آیات زیادى در قرآن مثل سوره دهر آیه 8 و 9، آیه شراء، آیه مباهله، آیه مودت و... در مورد فضائل اهل بیت(ص) آمده است و روایاتی در این زمینه از صحابه نقل کرده اند.

محمد بن طلحه شافعى گويد: پیشوایان پاکی غير از پيوند نسبى با پیامبر(ص)، مزيتی از طريق حضرت فاطمه(ع) دارند، و به واسطه آن حضرت، خداوند شرافتى برتر را براي آنان مقدر ساخته است. خداوند در آیه مباهله می فرماید: «ما فرزندان خود را دعوت كنيم، شما هم فرزندان خود را ما زنان خويش را دعوت نماييم، شما هم زنان خود را ما از نفوس خود دعوت كنيم، شما هم از نفوس خود». خداوند او را بين پیامبر(ص) و حضرت على(ع) قرار داده و از پيش رو و پشت سر اطرافش را گرفته تا بدين وسيله مقام و رتبه او را بازگو نماید.

علمای هر دو مذهب نقل کرده اند: پیامبر(ص) به سوى تبوک حرکت کرد و على(ع) را به جاى خود نهاد. على(ع) گفت: آیا مرا در میان کودکان و زنان مى گذارى؟ فرمود: «آیا خشنود نمى شوى که براى من، به منزله هارون براى موسى(ع) باشى، جز آن که پیامبرى پس از من نیست؟».

آیات و روایاتی که در شأن حضرت فاطمه(ع) وارد شده برتری فاطمه بر همسران پیامبر(ص) را به اثبات می رساند، آیاتی مثل: سوره کوثر، آیه تطهیر، آیه مباهله‏، آیه اطعام، آیه مودت و...؛ و روایاتی مثل: فاطمه سرور زنان، فاطمه پاره تن پیامبر(ص)، خشم و رضای فاطمه خشم و رضای پیامبر(ص) و... .

مصداق اهل بیت، پنج تن آل کساء هستند، زیرا؛ الف و لام عهد «البیت» دلالت دارد بر اینکه،  مراد از آن کسانى هستند که وقت نزول آیه در حجره بودند. اراده تکوینى تنها برخى از افراد را به دلیل خاصى در بر مى گیرد. اهل بیت(ع) در کلمات پیامبر(ص) و آیه مباهله و حدیث کساء بر پنج تن اطلاق شده. پیامبر(ص) مدّتها هنگام گذر از خانه فاطمه(س) آیه تطهیر را بر آنان قرائت مى کرد. در آیه ضمیر به صورت مذکّر آمده. همسران پیامبر(ص) معصوم نبودند و آیه در صدد بیان عصمت است.

فخر رازى مى نويسد: «آيه «مباهله» دلالت دارد بر اينکه نفس على(ع) همان نفس محمد(ص) است و اين اقتضاء دارد که در همه جهات با يکديگر مساوى باشند، پس لازم است على(ع) نيز افضل از همه انبياء باشد و آنچه گفتار ما را تأييد مى کند حديث«تشبیه» است که مورد قبول موافق و مخالف است و دلالت دارد که آنچه در انبياى گذشته به صورت پراکنده بوده، در على جمع شده است، و اين نشان مى دهد که على(ع) افضل از همه انبياء بجز پيامبر(ص) است».

طبق آیه مباهله که می گوید: فرزندانتان را براى مباهله بخوانید و پیامبر(ص) حسن و حسین(ع) را آورد، پس این دو فرزندان او هستند. برای تایید این مطلب می توان به آیه 84 و 85 سوره انعام که عیسی را فرزند ابراهیم می داند و همچنین روایات متعددی از پیامبر(ص) و ائمه(ع) نیز اشاره کرد.

اين حديث، دروغى بيش نيست كه سند و متنش باطل است و ما فقط به بررسى دو راوى بسنده مى‏ نماييم تا روشن شود كه چگونه اين دو فرد دروغگو به جعل اين حديث پرداخته‏ اند؛ 1- سعيد بن عنبسه رازى: ‏رجالیون یا او را نمی شناسند و یا در مورد او مى‏ گويند: او بسيار دروغگو است. 2- هيثم بن عَدى‏: همه رجال شناسان اهل تسنّن درباره هيثم بن عدى اتفاق نظر دارند كه بسيار دروغگو بود.