حضرت مهدی(عج) در هنگام ظهور براي پياده كردن حكومت عدل توحيدى نياز به افرادى پاك و خالص دارد و طبيعتاً گناهان شيعيان سبب تأخير در ظهور مي شود. از طرف ديگر كامل شدن عقل ها كه با ظهور حضرت اتفاق مي افتد، در سايه عمل به دستورات شرع تحقق خواهد یافت.

«قلب» در اصل به معناى دگرگون ساختن چيزى است، و اصطلاحاً به دو معنا استعمال مى شود: 1- عضوى كه وسيله رسانيدن خون به تمام بدن است؛ 2- روح و عقل و علم و فهم و شعور انسان. ضمنا «قلب» به مركز و مغز هر چيزى نيز گفته مى شود و خالص هر چيزى را نیز قلب آن مى گويند.
 

این سوره، در حقیقت از سه بخش تشکیل مى شود: 1- طرح بهانه جوئی های مشرکان و پاسخ آن و بیم دادن آن ها از عذاب الهی و بیان سرگذشت اقوام پیشین که همگی هلاک شدند. 2- بیان قسمتى از دلائل توحید و نشانه هاى عظمت خداوند در جهان آفرینش. 3- بیان فشرده ولی بسیار جامع و جالبى از صفات مؤمنان راستین و خالص.

«مخلِصان» كسانى هستند كه خود در راه خالص سازى خويشتن از هرگونه آلودگى به شرك و انگيزه هاى غير الهى، و رذائل اخلاقى گام مى نهند، و تا آنجا كه در توان دارند پيش مى روند؛ امّا «مخلَصان» كسانى هستند كه امدادهاى الهى و عنايات ربّانى، آخرين ناخالصيهاى وجودشان را از ميان مى برد، و به لطف پروردگار از هر نظر خالص مى شوند.

در روايات اسلامى آثار مهمّى برای اخلاص بیان شده است، از جمله: اخلاص، چشمه هاى حكمت و دانش را از قلب بر زبان جارى مى کند، چشم بصيرت انسان نورانى مى شود، باعث پيروزى در كارها و پاکیزه شدن اعمال است.

«لُبّ» و «لباب» به معناى خالص و برگزيده هر چيزى است؛ و لذا به مرحله عالى خرد و عقل نيز «لبّ» اطلاق مى شود به همین دلیل در قرآن مجيد مسائلى به «اولواالالباب» نسبت داده شده كه جز با عقل در مراحل عالى قابل درك نيست.

قرآن کریم در سوره مریم اشاره کوتاهی به مواهبی دارد که به حضرت موسی(ع) داده شده است؛1- پروردگار او را خالص و پاک ساخت. 2- او پیامبر و رسولى والامقام بود. 3- او به مقام قرب الهی رسیده و خداوند با او تکلم فرمود. 4- خداوند او را مورد رحمت خود قرار داده و برادرش هارون را که ایشان نیز پیامبر بود  یاور او قرار داد.
 

رجعت برای عموم انسانها نیست، بلکه جنبه خصوصى دارد و تنها گروهى بازگشت مى کنند که ایمان خالص یا کفر خالص دارند. بازگشت مجدد این دو گروه به زندگى دنیا یا به منظور تکمیل حلقه تکاملى گروه اول، که در دنیا ناتمام مانده بود و چشیدن کیفر دنیوى برای گروه دوم است و یا به عنوان دو درس بزرگ و دو نشانه مهم از عظمت خدا و مسأله رستاخیز(مبدأ و معاد) براى انسان ها می باشد.