اقوامى كه از نظر فكرى و فرهنگى عقب افتاده، يا بر اثر تبليغات طاغوت ها عقب نگاه داشته شده بودند، وجود را منحصر به محسوسات دانسته اند، و فطرت خداشناسى را نيز در خداى محسوس پياده مى كردند؛ اين طرز فکر يكى از عوامل مهم پيدايش اعتقاد شرك آلود در طول تاريخ بوده است.

گرچه مشرکان خیال می کردند که پیامبر(ص) نسبت به آنها انعطاف نشان خواهد داد اما قرآن با قاطعیت این خیال را رد می کند و هر نوع سازش را در برابر بت ها رد می کند و آنها را به مرگ و مجازات پس از آن تهدید می کند. قرآن به پیامبر(ص) دستور می دهد که تمام مردم را خطاب کند و بگوید: اگر کسی از شما، غیر خدا را می پرستند من هرگز نمی پرستم بلکه خدایى را مى پرستم که شما را مى میراند... .

طبق آیه 9 سوره زخرف فطری بودن خداشناسی حتی در بین بت پرستان هم وجود داشته است. آنان به این حقیقت که خدا خالق آسمان ها و زمین است معترف بودند و این اعتراف برای ابطال عبودیت بت ها کافی است. از طرف دیگر، لازمه اعتراف بت پرستان  به خالق بودن خدا، اثبات علم و قدرت برای ذات خداوند است.