آیه 207 سوره بقره معروف به «ليلة المبيت» مربوط به شبي است كه مشركين مکه قصد قتل پيامبر(ص) را داشتند ولی امام علی(ع) با جان فشانی، پا در این مهلکه گذارد و با خوابیدن در بستر پیامبر(ص)، جان ایشان را حفظ نموده و مقدمه هجرت را فراهم کرد. علاوه بر مفسران شیعه، مفسران برجسته اهل سنت نیز معتقدند این آیه در شأن امام على(ع) نازل شده است و ثعلبى، ابن صباغ مالكى، حاكم نيشابورى، احمد حنبل و ديگران احادیث مربوط به این واقعه را نقل كرده اند.

بسیاری از بزرگان اهل سنت مثل فخر رازى، احمد بن حنبل، ابن کثیر، حاکم نیشابورى، و...  قائلند که آیات زیادى در قرآن مثل سوره دهر آیه 8 و 9، آیه شراء، آیه مباهله، آیه مودت و... در مورد فضائل اهل بیت(ص) آمده است و روایاتی در این زمینه از صحابه نقل کرده اند.

ابن تیمیه مدعی است آیه «شراء» در شأن صهیب نازل شده است؛ ولی این ادعا باطل است. زیرا: 1- در برخى روایات آمده؛ گوینده ای که در این حدیث کار صهیب را تأیید می کند، ابوبکر است نه پیامبر(ص). 2- آیه، هیچ گونه تناسب و ارتباطى با قصه صهیب ندارد. 3- این روایت یا از خود صهیب مستقیماً روایت شده و یا از یکى از تابعین که عصر پیامبر(ص) را درک نکرده است؛ و مى دانیم که اگر مضمون روایتى در تأیید و تمجید خود راوى باشد، سبب وهن آن روایت مى شود. 4- صهیب از دشمنان اهل بیت(ع) بود.

فضل بن روزبهان مى گوید: اکثر مفسّران معتقدند که آیه «شراء» در شأن زبیر بن عوام و مقداد بن اسود نازل شده است. در پاسخ مى گوییم: آنچه فضل بن روزبهان ادعا نموده دروغ محض است و روایات بسیارى از طریق اهل سنت وارد شده که نزول آیه را در شأن امام على(ع) مى داند.

گفته شده: از آنجا که امام على(ع) از غیب مطّلع بوده و مى دانسته که از این واقعه جان سالم به در مى برد، لذا نمى توان آن را فضیلتی براى ایشان دانست.
جواب:  اوّلا: این واقعه قبل از امامت حضرت على(ع) بوده است. ثانیاً: برخى معتقدند که علم غیب پیامبر و امام، تعلیقى است؛ یعنى هرگاه که بخواهند از علم غیب مطلع شوند، به اذن خدا مى دانند، نه این که همیشه قضایا نزد آنان حاضر باشد. ثالثاً: آیه در مقام مدح است، پس این عمل قطعاً فضیلت بوده است.
 

ابن تیمیه روایت ده فضیلت علی(ع) را، منکر شده و از جعلیات می داند. فضایلی مثل ماموریت در خیبر، ابلاغ سوره برائت، لبیک دعوت پیامبر(ص) در دعوت اقربین و انتخاب او به عنوان جانشین، اولین مرد مسلمان، نازل شدن آیه تطهیر در حق او و خانواده اش، خوابیدن در بستر پیامبر در شب هجرت، سنگباران شدن توسط مشرکان، حدیث منزلت، پیامبر(ص) او را جانشین خود قرار داد و بسته شدن همه درها به جز درب خانه علی. در حالی که این حدیث مسند است و احمدحنبل آن را با سندی که همه رجالش ثقه هستند روایت کرده است.

 ثعلبی در تفسیر آیه 207 سوره بقره، حدیثی را نقل می کند که نشان می دهد این آیه در شأن امام علی(ع) نازل شده است. این حدیث را جماعتى از اهل سنّت مانند: غزالى، گنجى شافعى، صفورى، ابن صباغ مالکى، شبلنجى و حاکم نیشابورى نقل کرده اند و حاکم به صحت آن تصریح کرده است.

برخى از علماى اهل سنّت، مانند: ابن اثیر، تنوخی و ... به نزول این آیه «وَمِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغآءَ مَرْضاتِ اللهِ وَاللهُ رَؤُفٌ بِالْعِباد» در شأن امام على(ع) تصریح کرده اند.

گروهى از علماى اهل سنّت، مانند: احمد بن حنبل، طبری، ابن سعد و ... اصل واقعه «لیلة المبیت» را نقل کرده اند، گرچه اشاره اى به نزول آیه «شراء» نداشته اند.