آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

گفته شده: از آنجا که امام على(ع) از غیب مطّلع بوده و مى دانسته که از این واقعه جان سالم به در مى برد، لذا نمى توان آن را فضیلتی براى ایشان دانست.
جواب:  اوّلا: این واقعه قبل از امامت حضرت على(ع) بوده است. ثانیاً: برخى معتقدند که علم غیب پیامبر و امام، تعلیقى است؛ یعنى هرگاه که بخواهند از علم غیب مطلع شوند، به اذن خدا مى دانند، نه این که همیشه قضایا نزد آنان حاضر باشد. ثالثاً: آیه در مقام مدح است، پس این عمل قطعاً فضیلت بوده است.
 

برخى مى گویند: «از آنجا که امام على(علیه السلام) از غیب مطّلع بوده و مى دانسته که از این واقعه جان سالم به در مى برد، لذا نمى توان آن را فضیلت و منقبتى براى حضرت(علیه السلام) دانست.»
در پاسخ مى گوییم:
اوّلا: این واقعه قبل از امامت حضرت على(علیه السلام) تحقق یافته است.
ثانیاً: برخى معتقدند که علم غیب پیامبر و امام، تعلیقى است؛ یعنى هرگاه که بخواهند از علم غیب مطلع شوند، به اذن خدا مى دانند، نه این که همیشه قضایا نزد آنان حاضر باشد.
ثالثاً: این اعتراض در حقیقت، اجتهاد در مقابل نصّ است؛ زیرا آیه در مقام مدح است، پس در نتیجه: این عمل قطعاً فضیلت بوده و در خور ستایش مى باشد.(1)