آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

فضل بن روزبهان مى گوید: اکثر مفسّران معتقدند که آیه «شراء» در شأن زبیر بن عوام و مقداد بن اسود نازل شده است. در پاسخ مى گوییم: آنچه فضل بن روزبهان ادعا نموده دروغ محض است و روایات بسیارى از طریق اهل سنت وارد شده که نزول آیه را در شأن امام على(ع) مى داند.

فضل بن روزبهان مى گوید: «اکثر مفسّران معتقدند که آیه «شراء» در شأن زبیر بن عوام و مقداد بن اسود نازل شده است، هنگامى که رسول خدا(صلى الله علیه وآله) آن دو را فرستاد تا جسد خبیب بن عدى را که در مکه به دار آویخته شده و در اطراف آن چهل نفر از مشرکان بودند، پایین آورند، آن دو نفر نهایت فداکارى و جانبازى را به خرج داده تا جنازه را از بالاى دار پایین آوردند. و به این مناسبت آیه شراء نازل شد.»(1)
در پاسخ به او مى گوییم:
 اوّل اینکه: آنچه فضل بن روزبهان ادعا نموده که اکثر مفسّران آیه را در شأن زبیر و مقداد مى دانند، دروغ محض است. چگونه چنین باشد در حالى که فخر رازى که درصدد جمع اقوال در تفسیر و شأن نزول آیات است، هرگز این قول را به عنوان یکى از اقوال در مسأله ذکر نکرده است. و نیز زمخشرى و همچنین سیوطى که در تفسیر «درّ المنثور» درصدد جمع تمام اخبار مربوط به آیات است، هرگز متعرّض چنین مطلبى نشده اند.
دوم: ابن عبدالبر در استیعاب در شرح حال خبیب مى گوید: آن کسى را که پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى پایین آوردن خبیب فرستاد، شخصى به نام عمرو بن امیه ضمرى بود، نه زبیر و مقداد.
سوم: روایات بسیارى از طریق اهل سنت وارد شده که نزول آیه را در شأن امام على(علیه السلام) مى داند که با روایت فضل بن روز بهان معارض است.(2).(3)