با توجه به اینکه قرآن ماجرای کشته شدن جالوت به دست حضرت داود نوجوان را با عظمت و مهم معرفی می کند نتیجه می گیریم که سن بیشتر موضوعیتی در برتری اعمال ندارد و این شبهه از اساس باطل است و ملاکات قرآنی عواملی چون مجاهدت و سبقت در ایمان و هجرت است. ضمن اینکه عقل و عرف هم رشادت نوجوانان را بر رشادتهای افراد کبیر برتری می دهد؛ چون امری خارق العاده و کم یاب است. 

همچنین در سراسر متون تاریخی بجز ترس و فرار، مطلبی دال بر وجود رشادتی خاص برای خلفا نمی یابیم و از سوی دیگر وجود فداکاریهای امام علی(ع) در مقاطع حساس صدر اسلام مانند لیله المبیت، جنگهای خندق، خیبر، احد و... امری کتمان ناپذیر و مورد گواه قرآن و تاریخ است.  

اولا پيامبر(ص)، اسلام آوردن ایشان در سن كودكي را پذيرفت؛ لذا كسى كه اسلام او را در آن سن معتبر نداند بر پيامبر(ص) ايراد گرفته است. ثانيا پيامبر(ص) ایشان را [علاوه بر پذيرش اسلامش] به عنوان برادر، وصى و جانشين خود معرفى كرد و ديگران را به پيروى از او دعوت كرد. پس سن بلوغ، شرط پذيرش اسلام نيست و هر نوجوانى كه عقل و قدرت تشخیص كافى دارد و اسلام را بپذيرد در زمره مسلمين قرار مى گيرد. ثالثاً: قرآن بلوغ را شرط نبوت هم نمي‌داند و برخى از انبيا مانند يحيي(ع) و عيسی(ع) در طفوليت به نبوت رسيدند.

ایمان على(ع) در نوجوانی با دعوت پیامبر(ص) و تحقیقى بود و دعوت پیامبر(ص) بیهوده و از روی جهل نبوده؛ زیرا 1- پیغمبر(ص) على(ع) را قابل و آماده می دانسته که او را به اسلام دعوت نموده است .2- شرط سنى براى امور عقلانى وجود ندارد و قرآن درباره عیسی و یحیی(ع) این مطلب را بیان می کند. 3- اگر ایمان آوردن سه خلیفه اول از ایمان آوردن على(ع) افضل می بود نباید پیامبر(ص) ایمان علی را برتر می دانست.

روايات زیادی از رسول خدا(ص) نقل شده که ایشان علی(ع) را به عنوان نخستين مردی که اسلام آورد معرفی می کنند. نقل است که ایشان دست على(ع) را گرفت و فرمود: «اين نخستين كسى است كه به من ايمان آورده است». و در جای دیگری فرمود: «اول کسی که در حوض کوثر، بر من وارد می شود، اول مسلمان علی بن ابی طالب(ع) است».

تمام علمای شیعه و غالب اهل سنت قائل اند که علی بن ابی طالب(ع) نخستین مردی بوده که به پیامبر(ص) ایمان آورده است و شاهد بر این مطلب روایاتی است که از ناحیه شیعه و سنی نقل شده است.

تمام علمای اسلام متفق اند كه نخستين کسی که به پیامبر(ص) ایمان آورد از ميان زنان، خديجه كبرى(س) و از ميان مردان على(ع) بود. آری این دو اوّلين كسانى بودند كه پيامبر(ص) را تصديق كرده و با او بيعت نمودند و با او نماز خواندند. حداقل هجده نفر از صحابه با طرق مختلف اين حديث را از پيامبر(ص) نقل كرده اند كه «على(ع) نخستين مردى بود كه اسلام را پذيرا گشت و با پيامبر اكرم(ص) نماز خواند».

اوّلا: روایت میمون بن مهران از پیامبر(ص) نقل نشده و دیدگاه شخصی اوست. ثانیاً: یک روایت ضعیف السند چگونه با این همه روایاتى که دلالت بر تقدّم اسلام حضرت على(ع) دارد، مقابله می کند. ثالثاً: میمون بن مهران از دشمنان حضرت على(ع) به حساب مى آید. ثالثاً: فرات بن سائب که راوى است در رجال مورد تضعیف واقع شده است. رابعاً: چرا خود ابوبکر در روز سقیفه یا مواقع دیگر به این مطلب احتجاج نکرده است؟ خامساً: علی(ع) بر روی منابر ادّعا می کرد که من اوّل کسى هستم که اسلام آورد و کسى او را تکذیب نکرده.

اسکافى، ذهبى، طبرى، ابن عبد ربّه، شيخ محمّد خضرى، شيخ محمّد صبّان، دکتر محمّد عبده يمانى، زرندى حنفى و تعداد بسياري از علماي اهل سنت بر پيشي گرفتن علي(ع) در اسلام بر سايرين در حالي که نوجوان بوده تاکيد دارند.

اگر مى گوییم حضرت امیر(ع) اولین کسى است که اسلام آورده به جهت مماشات با اهل سنت است؛ زیرا او چه وقتى کفر و شرک ورزیده تا بخواهد اسلام و ایمان بیاورد؟! او کسى است که با اسلام و توحید متولد و در خانه خدا زاییده شد. چشم خود را بر پیامبر(ص) باز کرد و در دامان او پرورش یافت. بنابر این اسلام و ایمان آن حضرت به معناى تجدید عهد او با پیامبر(ص) و ابلاغ علنى آن عقیده اى بود که از کودکى در دل داشت و بر آن عمل مى کرد.