اولا: اگر این ایراد مورد قبول باشد، باید این سوال قبل از ایراد شبهه گر مطرح باشد که چرا رسول خدا(ص) چون حضرت عیسی(ع) و به جای ایشان محفوظ و زنده نگاه داشته نشده که رهبر قیام آخرالزمان باشد؟! اگر طول عمر حضرت عیسی(ع) به واسطه ایمان دینی مورد قبول و از لحاظ علمی هم ممکن است، این طول عمر به طریق اولی برای رسول خدا(ص) شایسته و ممکن خواهد بود. اما اراده و مصلحت الهی چنین اقتضا کرده که حضرت رسول(ص) از دنیا برود و حضرت عیسی(ع) زنده بماند . بنابر همین اقتضای حکمت الهی امام و رهبر قیام آخرالزمان از اولاد رسول خدا(ص) است که روایات فریقین نیز آن را تایید می کند.
ثانیا: شأنیت والاتر مقام امامت در مقایسه با مقام هایی چون «نبوت» و «رسالت» که به نوعی اقامه تمامی وظایف و به ثمر رساننده ارزش ها و آرمان های آن دو مقام  است، اقتضای این را دارد که امام مهدی(عج) عهده دار چنین مأموریت خطیری یاشند. به خصوص که نور وجود ایشات امتداد نور وجودی پیامبر اکرم(ص) با تمام فضائل شان - اعم از خاتمیت، وسعت مخاطبین رسالت برای همیشه تاریخ، دایره گسترده تر علم و معارف، ابلاغ برترین کتاب آسمانی یعنی قرآن، عصمت مطلقی که با ترک اولی هم مخدوش نشده - بر تمامی انبیای دیگر است. در نتیجه قیام ایشان گویی قیام خود پیامبر(ص) است.

مصونیت امام زمان(عج) از خطر گزندهای دشمنان و ستمکاران فقط یکی از دلایل غیبت حضرت شان است، اما این غیبت حکمت های دیگری نیز دارد که مهم ترین آنها آمادگی روانی و اجتماعی و فرهنگی جامعه بشری برای ظهور و برپایی حکومت عدل جهانی است. یعنی احساس یأس از تمامی مکاتب انسانی و غیروحیانی و احساس نیاز به نوع دیگری از حکومت. به عبارت دیگر یکی از حکمت های غیبت مهدی موعود(عج) ذخیره یک حجت الهی برای تحقق یافتن تام و کامل اراده خداوند در سراسر جهان است. آنچه برای تحقق این امر لازم است آمادگی در سطح وسیع و جهانی است نه در حد حکومت محلی و محدود شیعه. حضرت مهدی(عج) قرار است اسلام را فراگیر و عدل را در سراسر جهان حاکم کند.

به تصريح آيات 105 و 106 سوره «انبياء» در نهايت، این «صالحان» هستند که حكومت زمين را در دست مي‌گيرند. با توجّه اطلاق کلمه «ارض»، این حکمرانی تمام كره زمين و سراسر جهان را شامل مى شود و از آنجا كه اين معنى در گذشته تحقق نيافته، بايد در آينده در انتظار آن بود؛ و اين همان چيزى است كه به عنوان «حكومت جهانى مهدى(عج)» از آن ياد مى كنيم.

در آيه 55 سوره «نور» با صراحت به مؤمنانِ صالح بشارت داده شده كه «حكومت روى زمين را در دست خواهند گرفت، دين اسلام فراگير خواهد شد و ناامنى ها به آرامش مبدّل مى گردد». گرچه بخشی از این امور مهم در عصر پيامبر(ص) و بعضى از اعصار ديگر براى مسلمين تحقق يافت، ولى با اين حال حكومت جهانى اسلام، كه سراسر دنيا را فرا گيرد و شرك و بت پرستى را بكلى ريشه كن سازد و امنيت و آرامش توحيد خالص را همه جا گسترش دهد هنوز تحقق نيافته و اين امر مطابق روايات متواتره در عصر قيام مهدى(ع) تحقق خواهد يافت.

از براهيني كه دلالت بر وجود امام زمان(عج) دارد «برهان واسطه در فیض» است. قانون سنخيت بين علت و معلول و نيز نظام اسباب و مسببات در عالم تكوين اقتضا مى كند كه بين عالم ربوبى و عالم طبيعت عوالم ديگرى باشد تا فيض وجود از راه آنها به عالم طبيعت برسد، فيض معنوى خداوند و تصرفات او در قلوب انسان نيز با واسطه انجام مي گيرد كه همان وجود امام معصوم است. البته فيض تشريع نيز از اين كانال به انسان مى رسد.

مطابق برخى از روايات، اصلاحات حضرت مهدى(عج) فراگير بوده و شامل همه افراد روى زمين خواهد شد. به فرموده امام حسن(ع)، خداوند در آخرالزمان مردى را بر مى انگيزاند كه بوسیله او تمام منحرفان و فاسدان اصلاح می گردند.

 در احادیث اهل بیت و در توصیف دین اقامه شده توسط امام زمان(عج)، این دین، دینی تازه معرفی شده است. باید توجه داشت امام زمان(عج) به گونه ای بنیان اسلام را از میان خرافات و تحریف ها و تفسیرهای نادرست بیرون می آورد که اسلام در زمان ظهور دینی تازه و بی سابقه جلوه می کند. همچنین در روایات بسیاری به اقامه دوباره دین حضرت رسول(ص) توسط امام زمان(عج) و شباهت های زدودن شرک و بت پرستی در زمان جاهلیت با زدودن جهل مردم در آخرالزمان توسط حضرت حجت(عج)، اشاره شده است.

قیام مردى از اهل بیت نبوى و ظهور او در آخر الزمان، مورد اتّفاق مسلمانان شیعه و سنّى است و حدود 657 حدیث پیرامون این مسأله نقل شده، از جمله پیامبر(ص) فرمود: اگر از دنیا جز یک روز باقى نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانى مى کند، تا آنکه مردى از فرزندانم خروج کند که جهان را پر از عدالت و قسط نماید، آن گونه که از ستم و بیداد پر شده باشد.

طبق روایات شیعه و اهل سنت، مصلح جهانی مردی از اهل بیت و از فرزندان علی(ع) و فاطمه(س) می باشد و نهمین فرزند حسین(ع)، پسرامام عسکری(ع) می باشد؛ او دوازدهمین پیشوا از اهل بیت می باشد  که در سال 255 هـ به دنیا آمده  و خداوند عمر طولانی به او می دهد تا بعد از غیبتش اسلام را جهانگیر کند وعالم را پر از عدل و داد نماید.

نه تنها شیعیان بلکه تمام فرق اسلامي حتي وهابى ها قائل به ظهور مردي از دودمان پيامبر(ص) در آخر الزمان هستند. احاديث مربوط به مهدى(عج) را بسيارى از صحابه از جمله على(ع)، عثمان بن عفان، طلحة بن عبيدالله، عبدالرحمن بن عوف، عبدالله بن عبّاس، عبدالله بن مسعود، أبوسعيد خدرى، ابوهريره، حذيفة بن يمان، جابربن عبدالله و ... نقل كرده اند. بنابراين اعتقاد به ظهور مهدى(عج) بر هر مسلمانى واجب است و هيچكس جز افراد نادان و بى خبر يا بدعت گذار آن را انكار نمى كند.