پیامبر(ص) در رابطه با حضور زنان در جامعه می فرماید: «بهترین چیز برای زن آن است که مردی را نبیند و مردی نیز او را نبیند». این در حالی است که در زمان پیامبر(ص) نیز اشکالاتی در این زمینه مطرح بود؛ مانند سخنان زنی به نام اسماء، که به نمایندگی زنان مدینه به پیامبر عرض کرد: ما به تو و خدایت ایمان داریم، چرا باید محصور و خانه نشین باشیم، حال آن که مردان بر ما بواسطه نماز جمعه و... فضیلت دارند؟ پیامبر فرمود: «خوب شوهرداری زن و طلب خشنودی همسرش، معادل تمام فضایلی است که برای مردان ذکر کردی».

ایشان در بيان اوصاف متقین مي فرمايد: «روشني چشمش در چيزي است كه زوال در آن راه ندارد». به عقیده شارحین سه احتمال در معنای «امور باقى و زوال ناپذير» وجود دارد: 1- مراد خداوند است؛ زیرا می دانند همه چیز غیر از خدا نابود می شود. 2- منظور نعمت های دائمی بهشت است. 3- منظور فضایل و کمالات نفسانی انسان است.

نه تنها دوستان و پيروان پیامبر(ص)، بلكه مخالفان و دور افتادگان از او، صفات و سجايا و ملكات فاضله اخلاقى و برنامه هاى پرارزش زندگى شخصى و اجتماعى او ر ا ستوده اند. مثل: جان ديون پورت انگليسى در كتاب «عذر تقصير به پيشگاه محمد(ص)»، كتاب «دايرة المعارف بريتانيا» ذیل کلمه قرآن، گوستاولوبون فرانسوی در «تاریخ تمدن»، یوحنا واکنبرت در کتاب «محمد (ص) و اسلام»، لامارتین شاعر معروف فرانسوی و ... .

ابن قتيبه از سعد نقل مي کند: على(ع) در نيکى‏ هايمان با ما شريک بود ولى ما با او در نيکى‏ هايش شريک نبودیم و ما به نيکى مى ‏دانستيم که او سزاوارترين فرد نسبت به کار خلافت است. عامر ابن سعد ابی وقاص، از پدرش نقل می کنند: که در حضور معاويه، سه فضليت والاي علی(ع)، یعنی؛ حديث منزلت، مقام علي(ع) در جنگ خيبر و جان نبي بودن در ماجراي مباهله را برای معاویه بیان کرده است.

در کتب اهل سنت، امام حسن عسکرى(ع) از احترام ویژه اى برخوردار است. ابوعثمان عمرو بن بحر جاحظ در مدح ائمه(ع) می نویسد: «هر کدام از آنان عالم، زاهد، ناسک، شجاع، جواد، طاهر و تزکیه کننده اند... این سلسله براى هیچ خانواده اى از عرب یا عجم اتفاق نیفتاده است». هم چنین عباس بن نورالدین مکّى مى گوید: «نسبش مشهورتر از ماه شب چهارده است. او و پدرش معروف به عسکرى اند. و امّا فضایلش را زبان ها نمى توانند شماره کنند»، و عارف احمدعبدالغنى مى گوید: «او از حیث زهد و علم در مکانى عظیم قرار داشت».

ابن تیمیه در تضعیف حدیث غدیر مى گوید: «این حدیث در صحاح وجود ندارد، ولى علما آن را نقل کرده اند، و مردم در صحت آن نزاع دارند. از بخارى و ابراهیم حربى و طایفه اى از اهل علم به حدیث، نقل شده که آنان در این حدیث طعن وارد کرده و آن را تضعیف کرده اند». اوّلا: ترمذى آن را در صحیح خود نقل کرده و تصریح به صحّتش نموده. ثانیا: کسى در این حدیث نزاع نکرده، والا حتما ابن تیمیه نام او را مى برد. ثالثا: او به جهت خصومت با اهل بیت(ع) در صدد تضعیف بدون دلیل تمام احادیث فضایل و مقامات امام على(ع) برآمده است.

امام علی(ع) دراین خطبه، اشاره به چهار نکته مى فرماید: 1- مسأله بعثت پیامبر اسلام و بخشى از ویژگیها و فضایل آن حضرت و نشانه هاى نبوّت ایشان. 2- وضع دنیا در زمان قیام آن حضرت از نظر انحرافات دینى و اعتقادى و نجات آنها از این ظلمات متراکم، به وسیله نور محمّدى(ص). 3- رحلت پیامبر از دار دنیا. 4- میراثى که از آن حضرت باقى مانده، یعنى قرآن مجید.