خداوند در ارتباط با همنشینی مومنان در بهشت می فرماید: «سى که مطیع خدا و رسول او باشد (در رستاخیز) همنشین کسانى خواهد بود که خدا نعمت خود را بر آنان تمام کرده است». سپس در توضیح این جمله به چهار طایفه اشاره می کند: «پیامبران، راستگویان، شهیدان و صالحان و اینان رفیق هاى خوبى هستند». بر اساس این آیه، هم نشینان خوب به قدری با اهمیت است که این نعمت بزرگ، برای تکمیل نعمت های بهشتی به مومنین مطیع بخشیده می شود، لکن مفهوم معاشرت اهل ایمان با این چهار گروه، به معنای تساوی و برابری در رتبه و مقام نیست..

در فضیلت تلاوت این سوره، پیامبر(ص) فرمود: هر کس آن را تلاوت کند، خداوند او را از نهرهاى بهشتى سیراب خواهد کرد و به عدد هر قربانى که بندگان خدا در روز عید[قربان] قربانى مى کنند و همچنین به عدد قربانى هائى که اهل کتاب و مشرکان دارند، اجرى به او مى دهد.

هر کس سوره انفال را هر ماه بخواند، هرگز روح نفاق در وجود او وارد نخواهد شد و از پیروان حقیقى على(ع) خواهد بود و در روز رستاخیز از مائده هاى بهشتى همراه آنها بهره مى گیرد، تا مردم از حساب خویش فارغ شوند.

هر کس سوره انسان را بخواند، پاداش او بر خداوند بهشت و لباس هاى بهشتى است، و اگر هر صبح پنجشنبه بخواند در قیامت با پیامبر(ص) خواهد بود.

کسى که سوره «عم یتسائلون» را بخواند، خداوند از نوشیدنى خنک و گواراى بهشتى در قیامت سیرابش مى کند. همچنین اگر کسی همه روز آن را ادامه دهد، سال تمام نمى شود مگر این که خانه خدا را زیارت مى کند. اگر کسی آن را بخواند و حفظ کند حساب او در قیامت سریع انجام مى گیرد.

هر کس سوره  طارق را تلاوت کند، خداوند به تعداد هر ستاره اى که در آسمان وجود دارد ده حسنه به او مى بخشد وهر کس در نماز فریضه آن را تلاوت کند، در قیامت نزد خداوند مقام و منزلت عظیمى خواهد داشت، و از دوستان پیامبران و یاران آنها در بهشت خواهد بود.

آيه 15سوره آل عمران، به مومنان اعلام مى کند؛ اگر به زندگى حلال دنيا قناعت کنند و از لذات نامشروع و ظلم به ديگران بپرهيزند، خداوند لذاتى بالاتر و پايدارتر همچون باغ ها و همسران بهشتي  پاکيزه و والاتر از همه، مسأله خشنودى الهي که برترين نعمت هاى معنوى است را نصيب آنها خواهد کرد.

پیامبر(ص) سوره فتح و خصوصا آیه «إِنّا فَتَحْنا لَکَ فَتْحاً مُبِیناً» را خیلی دوست داشتند. تلاوت این سوره به منزله همراهی در فتح مکه و همچنین شرکت در بیعت با پیامبر(ص) در حدیبیه است. در روایتی از امام صادق(ع) حفظ دارایی ها از تلف، و باغ ها و نوشیدنی های بهشتی به تلاوت کننده این سوره وعده داده شده است.

این سوره با سوگندهاى پى درپى شروع مى شود، سپس از عذاب الهى و نشانه هاى قیامت سخن می گوید؛ در ادامه نعمت هاى بهشتى را بر می شمرد. در بخش دیگرى از این سوره، از نبوت پیامبر(ص) سخن مى گوید، سپس آیاتی درباره توحید و معاد آمده و در پایان به پیامبر(ص) دستوراتی در زمینه صبر و استقامت و تسبیح و حمد پروردگار می دهد و وعده حمایت او از سوى خداوند را بیان می کند.